Wendy is moeder van een eeneiige drieling: ‘Onze liefde is verdrievoudigd’

Home » Persoonlijk » Wendy is moeder van een eeneiige drieling: ‘Onze liefde is verdrievoudigd’

Toen Wendy naar de gynaecoloog ging voor de allereerste echo tijdens haar zwangerschap, wachtte haar op z’n zachts gezegd een grote verrassing. Ze blijkt zwanger van niet een, niet twee, maar van drie kinderen te zijn. Aan How About Mom vertelt ze over dat moment, de zwangerschap en het leven als moeder van een drieling.

Drieling

Wendy was al moeder van zoon Mika (’17), toen ze opnieuw in verwachting raakte. ‘Beide keren ben ik zwanger geworden via een lang fertiliteitstraject’, aldus Wendy. ‘Lange tijd waren we bang dat het niet ging lukken om een tweede kindje te krijgen, dus toen ik eenmaal een positieve zwangerschapstest in m’n handen had, waren we onwijs blij. De zwangerschap van Mika verliep heel goed, dus ik had verwacht dat het de tweede keer weer zo zijn, maar dat bleek al gauw niet het geval. Al heel vroeg in de zwangerschap werd ik namelijk extreem misselijk.’

Die extreme misselijkheid, is niet gek. Als Wendy samen met haar man voor de eerste keer tijdens de zwangerschap naar de gynaecoloog gaat, krijgt ze namelijk te horen dat ze in verwachting is van een drieling. ‘Mijn man mocht er niet bij zijn vanwege corona, dus ik lag in m’n eentje op de stoel. De echoscopiste zei in eerste instantie dat ze een kloppend hartje zag. Daar was ik heel opgelucht over, alleen dat gevoel sloeg niet veel later om in paniek. Ze vroeg me te filmen en vertelde me ondertussen – nadat ze al had gezegd dat ze me dubbel mocht feliciteren – dat ze drie kloppende hartjes zag.’

In shock

Wendy vertelt dat ongeloof en paniek overheerste toen ze hoorde dat er drie kindjes in haar buik zaten. ‘Vooral ook omdat het altijd de angst van mijn man was om een meerling te krijgen. We houden heel erg van reizen en weekendjes weg en dat is met een baby al een uitdaging, laat staan met drie’, vertelt ze. ‘Dus gelijk toen ik het hoorde, dacht ik: ‘Hoe ga ik m’n man dit vertellen?’ Uiteindelijk heeft de gynaecoloog hem erbij geroepen en het nieuws verteld.’

Toen Wendy en haar man even in de wachtruimte moesten wachten op een 3d-echo, die de gynaecoloog graag nog wilde maken, hebben ze beiden geen woord gewisseld. ‘We waren compleet in shock en ze zaten echt stilzwijgend op een bankje. Het enige wat m’n man zei was: ‘Het kan ook nooit eens normaal met jou.’

Eeneiige drieling

Ongeveer een week na het nieuws, gaan Wendy en haar man naar het ziekenhuis voor een eerste gesprek. ‘Een meerlingzwangerschap brengt nou eenmaal risico’s met zich mee en die werden, al helemaal omdat er drie baby’s in mijn buik zaten, uitvoerig met ons besproken’, vertelt Wendy. ‘Het bizarre is dat je tijdens zo’n gesprek ook de vraag krijgt of je ze alle drie wil houden. Die vraag maakte me onzeker en gaf aan hoe risicovol een drielingzwangerschap is. Al helemaal omdat er een eeneiige drieling in m’n buik zat en ze alle drie dezelfde placenta deelden.’

Ondanks de risico’s, besluiten Wendy en haar man dat ze alle drie de kindjes willen houden. ‘Voor mij was het eigenlijk gelijk geen optie om er eentje weg te halen. Maar toch was dat besluit ook wel heel definitief en heeft het zeker twee maanden geduurd voordat we ons realiseerden: we krijgen zometeen in een klap drie baby’s thuis.’

De zwangerschap

Hoewel Wendy zoveel mogelijk probeert te genieten van de zwangerschap, noemt ze het dragen van drie baby’s heel pittig. ‘Het is niet alleen lichamelijk heel zwaar, maar ook mentaal. Je hebt vanwege de risico’s om de week een echo en iedere keer weer ging dat gepaard met heel veel spanning’, vertelt Wendy. ‘In het begin waren alle echo’s goed, maar later werden er toch wel afwijkingen gevonden als een verdikte hartspier en een nierafwijking. De artsen gaven wel aan dat het afwijkingen zijn die wellicht meerdere baby’s hebben, maar bij wie het niet wordt ontdekt omdat andere moeders niet zoveel echo’s hadden als ik. En het dus niet per se ernstig zou zijn. Toch bracht het veel onzekerheid met zich mee.’

Uiteindelijk worden Liv, Evi en Zoé geboren met 29+6 weken zwangerschap. ‘Al vanaf week 28 was ik – vanwege de hoge risico’s – preventief opgenomen in het ziekenhuis. Met 32 weken stond een geplande keizersnede op de planning, maar de meisjes meldden zich dus al eerder. Ik kreeg spontaan weeën die niet tegen gehouden konden worden met weeënremmers. Tijdens de weeën ben ik nog overgebracht naar een ander ziekenhuis, 1 uur rijden verderop, waar de drieling uiteindelijk is geboren via een keizersnede. Het ging ontzettend snel allemaal.’

De eerste weken

Omdat de drieling met 29 weken is geboren, werden ze gelijk na de geboorte onderzocht. ‘De meisjes mochten toen heel even een paar minuten bij mij liggen voordat ze naar de NICU (Neonatale Intensive Care Unit) werden gebracht. Na een uurtje konden m’n man en ik daar ook naartoe en zagen we ineens drie couveuses staan. Dat was het moment dat we dachten: alle drie die meisjes, die horen gewoon bij ons.’

Uiteindelijk hebben Liv, Evi en Zoé tien weken in het ziekenhuis gelegen. ‘Omdat ze in een ziekenhuis ver van ons huis lagen, sliepen m’n man, Mika en ik in een Ronald McDonald huis zodat we dichtbij de drieling waren’, vertelt Wendy. ‘Dat vond ik heel pittig, want een fijne kraamweek hebben we niet gehad. We konden niet rustig aan elkaar wennen en moesten eigenlijk gelijk door. Uiteindelijk hebben we Mika zelfs naar een kinderopvang in de buurt gebracht zodat wij tijd hadden om naar de drieling te gaan.’

Eenmaal thuis

Na 10 weken mochten Wendy en haar gezin weer naar huis en inmiddels zijn Liv, Evi en Zoé alweer een jaar oud. ‘De eerste weken met z’n allen thuis was natuurlijk heel erg wennen, we moesten een nieuw ritme vinden en Mika had ineens drie zusjes in huis’, vertelt Wendy. ‘En hoewel ik van tevoren had verwacht dat het heel pittig zou zijn om drie baby’s in huis te hebben, viel het ergens ook mee. Tuurlijk is het druk, maar het gaat ook allemaal vanzelf. Onze liefde is met de komst van de drieling ineens verdrievoudigd.’