Jasmijns zoon was een huilbaby: ‘Als ik eraan terugdenk, was het vooral een tijd van overleven’

Eenzaam en uitgeblust: dat is hoe Jasmijn zich voelde toen haar zoon Luca in zijn eerst acht levensmaanden een huilbaby was. Het continue huilen van haar zoon zorgde ervoor dat genieten vooral plaatsmaakte voor overleven. Aan How About Mom vertelt Jasmijn wat het met je als moeder doet als je kindje een huilbaby is. ‘Na onderzoeken in het ziekenhuis blijkt dat baby Luca verborgen reflux heeft.’

Een huilbaby

Het is alweer even geleden dat de zoon van Jasmijn, Luca, een babytje was. Luca is inmiddels drie jaar oud, maar dat betekent niet dat Jasmijn is vergeten hoe zijn eerste acht levensmaanden zijn geweest. ‘Al vrij snel na de geboorte van Luca merkte ik dat hij veel huilde, maar lange tijd dacht ik: ‘Dat hoort er toch bij?’, aldus Jasmijn. ‘Hij had natuurlijk last van krampjes, moest wennen aan de wereld en dus dacht ik dat het niet meer dan normaal was dat hij continue huilde.’

Maar haar baby blijft huilen. Uiteraard gaat het Jasmijn niet in de koude kleren zitten dat Luca dag in dag uit huilt en breekt het haar steeds meer op. ‘Maar ik merkte pas dat het overmatig veel was, toen ik andere baby’tjes zag. Die konden rustig in de box liggen en dat was iets wat bij Luca echt niet mogelijk was’, aldus Jasmijn. ‘Vanaf dat moment begon ik me te beseffen dat er iets niet klopte en dat het vele huilen van Luca niet iets was wat ‘normaal’ was bij baby’tjes.’

Doodmoe door het huilen

Dat Jasmijn lange tijd niet dacht dat Luca een huilbaby zou zijn, kwam met name omdat hij ‘s nachts goed doorsliep. ‘Als je dan op Google gaat kijken, kom je vooral tegen dat huilbaby’s vaak ook ‘s nachts slecht slapen’, aldus Jasmijn. ‘En dat was bij Luca niet het geval. Hij sliep juist overdag geen moment en was eigenlijk de hele tijd aan het huilen. Pas als ik met hem ging wandelen in de kinderwagen werd hij stil, maar zodra ik dan even stopte, begon hij weer. In de vijf minuten dat hij dan stil was, probeerde ik snel wat eten voor mezelf klaar te maken.’

Er komt dan ook een moment dat Jasmijn besluit aan de bel te trekken, omdat ze merkt dat Luca doodmoe is en zij en haar man zelf ook steeds minder goed kunnen opladen met een huilende baby thuis. ‘De dokter vertelde mij vervolgens dat babytjes nou eenmaal huilde en dat het vanzelf wel over zou gaan’, aldus Jasmijn. ‘Maar nadat we meerdere malen bij de spoedeisende hulp zaten omdat Luca zo hard aan het huilen was dat we ons zorgen maakten, dacht ik: ‘Hier laat ik het niet bij zitten. Ik wil weten waarom Luca zoveel huilt en waar hij last van heeft’.’

Verborgen reflux

Het doorzettingsvermogen van Jasmijn loont, want na diverse onderzoeken blijkt dat Luca verborgen reflux heeft. ‘Zijn hele slokdarm was door de vele reflux helemaal kapot waardoor hij eigenlijk al die maanden continu pijn had’, aldus Jasmijn. ‘Op het moment dat we dat hoorden, vonden we dat natuurlijk heel sneu maar was het ook ergens een opluchting. Dat we wisten hoe het kwam dat hij continu huilde en dat dat verholpen kon worden.’ Uiteindelijk krijgt Luca namelijk medicatie en is hij twee maanden daarna vooral een hele tevreden baby.

Terugkijkend op de periode waarin Luca een huilbaby was, komen vooral de woorden ‘eenzaamheid’ en ‘overleven’ bij Jasmijn naar boven. ‘Die eerste maanden was het weinig genieten en vooral overleven. Ik voelde me ontzettend eenzaam, omdat ik dacht dat ik de enige was die een huilbaby had. Dan zat ik op de bank en wilde ik een dekentje over me heentrekken als Luca voor de zoveelste keer weer aan het huilen was. Een soort van verstoppen. Je wordt echt radeloos en ik vroeg me op een gegeven moment ook af: ‘Gaat dit ooit nog goed komen?’ Echt genieten van het moederschap lukte dan ook pas toen Luca minder ging huilen. Pas toen kwam er ruimte om elkaar te leren kennen.’

Baby met verborgen reflux en veel huilen

Aangezien Jasmijn als geen ander weet hoe moedeloos, eenzaam en heftig het is om een huilbaby te hebben, vroegen we haar ook naar adviezen voor andere moeders die ook een huilbaby hebben. Haar advies luidt: ‘Vraag hulp, ook al vind je dat moeilijk. Wij brachten Luca bijvoorbeeld één keer per maand naar m’n ouders, dan hadden zij een nacht geen slaap, maar dan konden wij weer even opladen. Daarnaast wil ik moeders meegeven dat het goed is om je moedergevoel te volgen. Laat je niet afwimpelen bij de dokter als je diep van binnen voelt dat er iets niet goed is. Daarnaast heeft een osteopaat Luca ook heel erg geholpen om rustiger te worden.’

Jasmijn schrijft regelmatig een blog op How About Mom. Nieuwsgierig? Hier lees je haar nieuwste blog.

Meer lezen?
Heb ik een huilbaby?