Om je heen zie je kinderen die weigeren te eten of kleine porties eten. Dat is bij jouw kind niet het geval. Jouw kind wil juist heel graag eten, eet met gemak drie boterhammen weg en vraagt vaak om meer. Hoe ga daarmee om? Moet je dat begrenzen of kan een kind dit zelf aanvoelen?
We vroegen het aan How About Mom expert Iris Vernooij. Iris is pedagoog & (kinder)voedingsdeskundige en ondersteunt ouders bij de eetopvoeding van hun kinderen.
Wanneer we praten over een (gezonde) eetopvoeding gaat het vaak over de kieskeurige eetfase of het weigeren van bepaalde voedingsmiddelen. Maar voor veel ouders is dit juist een herkenbare situatie. Als je kind altijd meer wil eten kan dat evenals de nodige uitdagingen met zich meebrengen. Soms kan er een angst voor overgewicht meespelen.
Een baby wordt geboren met een sterk honger- en verzadigingsgevoel. Al vanaf kleins af aan geeft het lichaam signalen van honger bij nood aan energie en van verzadiging wanneer er aan deze behoefte voldaan is. Een baby laat dit duidelijk zien. In deze eerste periode laat een baby vaak al goed van zich horen wanneer je baby honger heeft en gaat de borst of fles ook snel genoeg uit de mond wanneer je baby verzadigd is. Heel soms kan er een uitzondering zijn waardoor dit baby dit minder goed ervaart.
Wanneer dit honger- en verzadigingsgevoel in stand gehouden wordt bij het opgroeien, dan werkt dit ook voor je kind nog uitstekend. In dat geval kan je per maaltijd je kind volgen in hoeveel je kind eet. Wil hij of zij graag twee boterhammen? Prima. Liever drie? Ook prima. Appel na het eten van een banaan? Ook prima.
Echter zijn er wel factoren die invloed of van belang hierbij zijn:
- Kies voor vaste eetmomenten. Door de zorgen voor een duidelijke structuur van drie maaltijden en twee tussendoortjes per dag geef je het lichaam de kans om weer honger te krijgen en de energie te gebruiken. Voorkom tussendoor snaaien en snacken.
- Laat je kind bewust eten. Afleidingen zoals speelgoed aan tafel of eten met een beeldscherm kunnen het verzadigingsgevoel belemmeren.
- Maak een bewuste keuze in welke voeding je aanbiedt. Als ouder mag je de volledig regie pakken van welke voeding je aanbiedt aan je kind. Dit kan volgens de verantwoordelijkheidsverdeling van Satter. Daarin bepaal jij als wat je aanbiedt, je kind kan vervolgens bepalen of en hoeveel er van gegeten wordt. Zo zijn er natuurlijk voedingsmiddelen waarin je je kind wil begrenzen. Denk bijvoorbeeld aan suikerrijk eten of eten dat in bepaalde mate beschikbaar is, bijvoorbeeld dat stukje vlees bij het avondeten.
- Streef naar het in stand houden van dit honger- en verzadigingsgevoel. Dit is heel waardevol en krachtig. Eetafspraken zoals altijd je bord leeg eten, een x aantal hapjes nemen of beloningen kunnen hierin belemmerd zijn.
Kortom, met een fijne basis voor een (gezonde) eetopvoeding mag je volledig je kind volgen. Zo’n extra boterham na een ochtend in de speeltuin spelen is helemaal oké!
Bronnen:
Birch, L. L., & Fisher, J. O. (1997). Food intake regulation in children. Fat and sugar substitutes and intake. Annals New York Academy of Sciences
Satter, E. (1999). The feeding relationship. In D. B. Kessler & P. Dawson (eds). Failure to thrive and pediatric undernutrition: A transdisciplinary approach. Baltimore, MD: Paul H. Brookes Publishing Co