Milou Turpijn
23/11/2021

Momtalk: Milou

Milou Turpijn (‘87) is de moeder van Khaya (2019) en Nya (2022). Ze is yoga-docent, heeft een eigen YouTube-kanaal en was ‘in een vorig leven’ DJ.

Hoe kijk jij terug op je zwangerschap?

Ik herinner me vooral hoe fascinerend ik het vond, dat groeiende kindje in je buik, een veranderend lichaam, de connectie met Khaya. Ik heb tijdens mijn zwangerschap bewust gas teruggenomen. Ik kon tot mijn verbazing snel de switch maken van carrière op nummer één naar kindje op nummer één. Het was mede daardoor een heel relaxte zwangerschap.

Milou als jouw docent? Speciaal voor How About Mom ontwikkelde Milou deze online cursus zwangerschapsyoga

Hoe was jouw kraamtijd?

Ik kijk terug op een liefdevolle en leerzame kraamtijd. Ik vond de kraamperiode zoveel meer dan simpelweg leren om voor een baby’tje te zorgen. Het was een week waarin zelfontwikkeling centraal stond, zowel voor mij, als voor ons als gezin. Ik vond het zo bijzonder. Onze kraamverzorgende voelde als onderdeel van ons gezin. We voerden geweldige gesprekken over het ouderschap, onze eigen jeugd, welke dingen we mee willen nemen en wat niet.

Ik weet ook dat ik in de kraamtijd eens moest huilen omdat ik Khaya vanaf dit moment met andere mensen moest gaan delen. Ik heb echt afscheid moeten nemen van het feit dat we niet langer samen in een lichaam zaten.

Ik heb een postpartumbehandeling van Layla Cramer gehad. Dat was magisch. Ik kan dat iedere pas bevallen moeder aanraden, het is zo’n mooi cadeau aan jezelf. Het is niet gewoon een massage, het helpt je bij het verwerken van je bevalling, bij het in balans komen, het gevoel ‘terug’ in je lijf te komen. Er kwamen tijdens die behandeling allerlei emoties los.

Wat had jij van tevoren graag willen weten?

Hoe pittig borstvoeding geven is. Het leek me een van de mooiste dingen van het moederschap, maar in het begin was het zwaar. Doordat ik veel bloed had verloren bij de bevalling was ik niet heel fit. Mijn tepels moesten er enorm aan wennen dat er de hele dag fanatiek aan gezogen werd.

Ik heb twee keer een melkblaasje gehad en een beginnende borstontsteking. Zat ik middenin de nacht huilend in bed te kolven. Waarom heeft niemand me hierop voorbereid, dacht ik zo vaak. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik nog meer begrip heb gekregen voor de keuzes die nieuwe moeders kunnen maken.

Ik schrok er ook van dat ik lichamelijk gezien totaal niet fit was na mijn bevalling. Dat had te maken met het bloedverlies na de bevalling. Ik kon net honderd meter lopen en moest dan weer terug naar huis omdat ik buiten adem was. Ik vroeg me af of dat wel goed zou komen. Zou ik ooit nog een box-les kunnen volgen? Ik was gewend om twee sportlessen achter elkaar te geven. Nog een laatste dingetje waar ik aan moest wennen: je hebt nog steeds een buik, ook al is de baby eruit. Dat vond ik dan weer wel interessant.

Hoe ben jij veranderd door het moeder worden?

Ik voel sterk dat er een ‘oude’ Milou en een ‘nieuwe’ Milou is. Er is een tijd geweest waar ik dacht dat die oude Milou helemaal weg was. Mijn carrière, mijn drive om andere mensen te helpen gezonder te leven, waar zijn die gebleven? Ik was alleen maar aan het zorgen voor Khaya. Pas toen ik weer ging werken en weer bezig was met andere dingen dan alleen het moeder-zijn, merkte ik dat de ‘oude’ Milou er nog steeds is. Ik vind mijn werk nog steeds ongelofelijk leuk, maar mijn prioriteiten zijn wel veranderd.

Vroeger waren er regelmatig dagen waarop ik de hele dag werkte, ’s avonds nog een yogales gaf en vervolgens doorging naar een club om te draaien. Dat was een leuk leven, maar ik vind mijn leven als moeder nog leuker. Er is meer rust, ik vind het heerlijk dat ik mijn werk kan doen met Khaya erbij.

Vroeger was ik ongelofelijk sociaal, ik maakte om de haverklap nieuwe vrienden. Nu heb ik daar minder behoefte aan. Ongeveer de helft van mijn vriendinnen is al moeder, de andere helft nog niet. Een van mijn beste vriendinnen is nog geen moeder, maar is wel ontzettend betrokken en staat altijd voor me klaar. Dat vind ik heel bijzonder, het maakt me altijd blij als ik haar met Khaya zie.

Milou Turpijn

Wat voor moeder ben jij?

Ik ben ervan overtuigd dat je het moederschap niet perfect kunt doen. Een kindje komt niet met een handleiding. Je hebt het nog nooit gedaan, het is logisch dat je fouten maakt. Dat is niet erg, moeder worden betekent leren, vallen en opstaan.

Vriendinnen die al kids hebben verbaasden zich erover dat ik eigenlijk helemaal geen advies vroeg die eerste maanden als nieuwe moeder. Ik doe inderdaad gewoon mijn ding. Je kunt advies vragen of een opvoedboek lezen, maar uiteindelijk is ieder kindje en iedere ouder anders. Ik geloof echt dat als je beslissingen vanuit je hart maakt, je het altijd goed doet.

Wat is het mooiste aan het moederschap?

Mijn moeder zei vroeger: ‘Je kunt pas weten hoeveel je van je kind kunt houden, als je zelf kinderen hebt.’ Ik dacht altijd dat ze overdreef, ik hield toch ook heel veel van mijn beste vriendin? Pas sinds ik moeder ben snap ik wat ze bedoelt. Nu pas weet ik hoe diep en intens de liefde voor een kind voelt. Ik zou letterlijk alles voor hem geven. Dat overweldigende gevoel van liefde is tegelijkertijd heel heftig. Je voelt dat je zoveel van iemand houdt, dat je jezelf helemaal zou wegcijferen.

Hoe voorkom je dat je dat doet, dat wegcijferen?

Goed voor jezelf blijven zorgen, niet over je eigen grenzen heengaan, vind ik een grote uitdaging. Ik heb Khaya zo graag om me heen, dat het me de grootste moeite kost om dingen te plannen waar hij niet bij mag of kan zijn.

Zelfs tijdens mijn yogales zet ik hem bij me op de mat en kruipt hij om me heen. Eerlijk is eerlijk: de momenten waarop ik zonder Khaya weg ben geweest sinds zijn geboorte – acht maanden geleden – zijn op één hand te tellen. Mijn vriend kan dat veel beter, die zet het gewoon in zijn agenda. Ik denk er niet eens over na, ik verzin altijd manieren waarop ik Khaya gewoon met me mee kan nemen, haha.

Welk advies geef jij aan andere moeders?

Wees niet te streng. Zie fouten die je maakt als een leermoment, als een wijze waarop je groeit in het moederschap. Neem het jezelf niet kwalijk als alles niet direct perfect gaat. Accepteer dat het niet allemaal vlekkeloos gaat verlopen.

Het is begrijpelijk dat je soms wanhopig denkt ‘hoe houd ik dit vol?’ als je baby 24/7 aan jou geplakt wil zitten. Weet dat ook die fase vanzelf weer voorbijgaat. Dit duurt geen jaren. Straks gaat hij kruipen, stapjes zetten en lopen en ben je blij als hij af en toe nog even naar je toekomt voor een knuffel. Probeer te genieten van elk moment. Niet alleen bezig te zijn met vanavond en volgende week, maar ook met het nu.

Tenslotte: je hoeft het niet alleen te doen. Moeders moeten zich veel minder bezwaard voelen om hulp in te schakelen. Ik vind het juist heel sterk als je als moeder kunt aangeven: ik voel dat ik tegen een grens aanloop. Trek liever op tijd aan de bel voordat je over je grenzen heen gaat.

Dit interview verscheen eerder in de eerste editie van How About Mom: het eerlijke moeder-boek.

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen