© 2024 // How About Mom
Mariah Mansvelt Beck (39) is de moeder van Jaia (4,5) en sinds 2014 de co-founder van Yoni, bekend van hun maandverband en tampons van 100% biologisch katoen. Na jaren fulltime werken, zette Mariah de afgelopen maanden een stap terug om te bekijken wat ze nu wil gaan doen en hoe ze haar leven als ondernemer en moeder wil inrichten.
“Jaia gaat sinds kort naar de basisschool. Het gaat met haar ontzettend goed, maar ik vind het wel drukker dan verwacht. Er komen veel vragen vanuit school om met dingen te helpen en er vallen veel dagen uit door het lerarentekort. We moesten weer even zoeken naar een nieuw ritme, een ander dagelijks systeem. Het voelt inderdaad alsof er een nieuwe fase is aangebroken, maar wel een fase waar ik ook aan toe was. Het is fijn dat ik tegenwoordig met een vriendin kan afspreken die ook een dochter heeft in dezelfde leeftijd en wij makkelijk een uur ongestoord kunnen kletsen terwijl die meiden samen spelen.”
“Zwanger zijn is een van de meest bijzondere dingen die mij is gebeurd als vrouw. Ook al is het alweer een paar jaar geleden, ik heb er hele levendige herinneringen aan. Ik heb ook een hele positieve beval-ervaring gehad, die deel ik graag met anderen. Ik heb het gevoel dat er vrij veel negatieve verhalen worden gedeeld, terwijl ik als hoogzwangere juist veel behoefte had aan positieve verhalen, zodat je met een positieve mindset je bevalling tegemoet kunt gaan.
Ik had een geweldige zwangerschapsdocent, Kamini Stam, die mij heel helder had uitgelegd over de verschillende fases van de bevalling. Ik heb veel gehad aan die kennis. Het gaf me veel rust en vertrouwen om daarop terug te kunnen vallen bij het ondergaan van deze spectaculaire fysieke ervaring. Tussen de weeën door kon ik precies omschrijven wat er aan het gebeuren was (“Nu voel ik het hoofdje teruglopen”, “Nu gaat het branderig voelen!”), tot grote hilariteit van mijn verloskundige.
Hoewel ik weet dat de medische wereld er uiteenlopende meningen over heeft, geloof ik dat het insmeren met perineum olie tijdens mijn zwangerschap, ook heeft geholpen bij het persen en bij het niet uitscheuren tijdens de bevalling. De aandacht op dat gebied leggen en het versoepelen van het weefsel heeft denk ik een positieve bijwerking gehad.”
Dit bericht bekijken op Instagram
“Voordat onze dochter geboren was had ik een duidelijk beeld voor ogen hoe ik de kraamtijd wilde inrichten. Zo min mogelijk bezoek en Jaia uitsluitend bij ons. Jaia’s vader heeft een grote familie en veel vrienden en had hier een totaal ander idee bij, maar hij begreep dat mijn behoefte ergens anders lag. De bezoekjes die we ontvingen in de eerste periode waren heel kort en pas na een paar weken liet ik het toe dat ook iemand anders onze dochter vasthield. Jaia en ik zijn de eerste paar weken bijna niet naar buiten gegaan, maar hebben echt alle tijd genomen om te herstellen en te wennen aan een nieuw ritme en aan elkaar.
Tegenover al deze rust stond de impactvolle keuze om niet verder te gaan met de vader van mijn dochter. Hij en ik wisten allebei dat die kans reeël was, we waren nog niet zo lang samen toen ik al zwanger raakte, maar in die kraamperiode werd het steeds duidelijker dat we geen koppel zouden blijven. Dat is een pijnlijke keuze, eentje waarmee ik, als nieuwe moeder wiens wereld op z’n kop staat, moeilijk mee kon dealen.
Het blijft verwonderlijk hoe je in die eerste weken en maanden met een baby zoveel verschillende uiteenlopende emoties ervaart. De mooiste gevoelens van pure liefde, afgewisseld met de meest intense angsten. Ik vond het soms best ingewikkeld. Ik had fysiek niet de behoefte om naar buiten te gaan, maar was wel een druk en vol leven gewend voordat ik zwanger raakte. Nu was mijn wereld klein en speelde zich thuis af. Eventjes een les yoga volgen bij mijn yogastudio zat er niet meer in, je zit vast aan een klein mensje dat totaal afhankelijk is van jou. Ik vond dat benauwend en op een bepaalde manier eenzaam.”
Dit bericht bekijken op Instagram
“De vader van Jaia en ik bleven uiteindelijk anderhalf jaar samenwonen voordat ik alleen ging wonen. Het was een proces en na het besluit om niet verder te gaan ook een uitdaging om een geschikte woonplek te vinden, iets wat we allebei belangrijk vonden voor onze dochter. Desondanks ben ik ook blij dat wij die intense eerste periode met een baby samen hebben kunnen doen. Het eerste jaar sliep Jaia namelijk heel slecht: als ze drie uur aan een stuk sliep hadden wij een goede nacht gehad. Ik werkte ondertussen fulltime. Ik voelde me altijd gehaast. Gehaast op werk, nooit genoeg tijd, gehaast weer terug, zoveel mogelijk tijd met je kindje proberen te krijgen. Pas toen ik mijn eigen huis had, merkte ik dat ik langzaam mezelf weer op de rit begon te krijgen.
Co-ouderschap brengt uitdagingen met zich mee, maar we hebben een regeling gevonden die voor ons allebei werkt. Nu Jaia naar school gaat, zijn we opnieuw aan het kijken hoe we hier invulling aan zullen geven. Ik weet dat het gek klinkt, maar ik geniet van co-ouderschap. Hoewel het niet altijd makkelijk is om mijn dochter een paar dagen achter elkaar niet te zien, is de vrijheid ook fijn. Ik geniet er dan zo van als we weer samen zijn. Sterker nog: ik denk dat ik een betere moeder ben omdat ik het niet altijd ben. Ik kan daadwerkelijk zeggen dat het voor mij goed werkt. Ik laad op en krijg inspiratie van alleen zijn, maar geniet ook ontzettend van het moederschap. Ik vind het een cadeau dat ik beide mag ervaren.”
“Ik zit in een overgangsfase met werk. Ik heb niet meer de dagelijkse leiding over Yoni. Na meer dan zes jaar keihard werken heb ik mezelf de afgelopen drie maanden de tijd en vrijheid gegeven om na te denken over wat ik wil. Ik merkte dat ik verslaafd bent geraakt aan een bepaalde adrenaline die samengaat met het starten en zien groeien van je eigen onderneming. Ik wil nu voelen hoe het is zonder die adrenaline, zonder die constante druk. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn dochter. Ik vond mezelf onder invloed van stress niet altijd de beste moeder. Nu die stress is weggevallen, merk je een wereld van verschil in ons huis. Dat is confronterend, omdat het me doet inzien hoeveel invloed mijn stress ook had op mijn dochter.
Het is zo belangrijk om als vrouw, maar helemaal als moeder, om te leren om te gaan met stress. Stress is geen externe factor, maar komt van binnenuit. Dat betekent, hoe confronterend dat ook is, dat je er zelf voor kan kiezen hoe je hiermee omgaat. Dat je zelf op zoek kunt en moet gaan naar manieren om thuis terug te schakelen en te ontspannen. Als dingen niet gaan ‘zoals je wilt’, kijk dan is naar jouw eigen aandeel in die situatie. Als je te veel moet doen en “te weinig tijd hebt”, kijk zelf hoe jij je grenzen aangeeft en prioriteiten stelt. Dat kan pijnlijk zijn, maar brengt je uiteindelijk ook verder.”
Dit bericht bekijken op Instagram
“Het ouderschap doen we allemaal voor het eerst. Er is weinig begeleiding en veel ruimte voor fouten. Die fouten hoeven niet erg te zijn, maar kunnen dat wel zijn. Als moeder of vader ben je de grootste bron van inspiratie voor je kinderen. Je bent het aan hen en jezelf verplicht om daar reflectief in te zijn. Je zult open moeten staan voor de fouten die je maakt en hier iedere keer met hernieuwde interesse naar moeten kijken, zonder jezelf af te straffen. Hoe doe ik het eigenlijk, wat kan ik verbeteren?”
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen
© 2024 // How About Mom