Momtalk: Kelly

Kelly Spronk (’92) is af en toe model, maar altijd moeder. En daarmee is haar grootste droom meer dan uitgekomen. Samen met Noah, met wie ze vier jaar samen is, kreeg ze zoon Shem (’20) en dochter Mosa (’23). We spreken haar onder meer over de overgang van een naar twee kinderen en hoe het moederschap haar als persoon heeft veranderd.

Het is twee maanden geleden dat Mosa werd geboren. Hoe gaat het met jullie?

‘Eigenlijk heel erg goed. Ik durf wel te zeggen dat we ons ritme als gezin van vier hebben gevonden. Het was natuurlijk wel even zoeken naar een routine, ook met Shem die ineens grote broer is. Maar die hebben we best wel snel gevonden en nu is het vooral gewoon heel erg genieten als moeder van twee kinderen.’

Jij en je vriend zijn vier jaar samen. Wanneer besloten jullie voor een kindje te gaan?

‘Eigenlijk al heel snel. Al vanaf dat ik een klein meisje ben roep ik dat ik moeder wilde worden. Toen ik Noah ontmoette hadden we het dus ook al vrij snel over kinderen. Vooral ook omdat ik niet een relatie met een man wilde aangaan die niet diezelfde droom had. Wij als vrouwen kunnen nou eenmaal niet tot in de eeuwigheid kinderen krijgen, dus ik wilde er wel echt zeker van zijn dat Noah ook een kinderwens had.

Ik denk dus dat we het echt vanaf dag twee al hadden over kinderen. Uiteindelijk zeiden we na vijf maanden tegen elkaar: ‘Als we nu een kindje zouden mogen krijgen, dan is die heel erg welkom.’ Nog geen maand later was ik in verwachting van Shem.’

Je raakte dus vrij snel in verwachting, bij Mosa duurde dat langer. Hoe kijk je terug op die periode?

‘Het klopt inderdaad dat het bij Mosa ongeveer negen maanden heeft geduurd voordat ik in verwachting raakte. Heel anders dus bij Shem, toen was het meteen raak. Het was dan ook wel even schakelen, maar gelukkig werd ik er niet onzeker van. Ik voelde zo sterk dat ik moeder zou zijn van twee kinderen, dat ik echt geloofde: ‘Die tweede komt wanneer die komt’. En dat was dus uiteindelijk na negen maanden.’

Er zijn vrouwen die zwanger zijn niks vinden en vrouwen die het heerlijk vinden. Hoe is dat bij jou?

‘Ik vind het echt zó fijn. Tuurlijk is dat eerste trimester pittig en had ik last van vermoeidheid en de standaard kwaaltjes, maar over het algemeen voelde ik me vooral heel krachtig. Het is zo bijzonder wat een vrouwenlichaam kan, dus daar was ik me echt bewust van.

Verder voelde ik me ook heel vrouwelijk en mooi. Toen ik tijdens de zwangerschap van Shem logischerwijs wat kilo’s erbij kreeg, vond ik dat heel kort even lastig. Ik ben model en daar ligt de focus natuurlijk ontzettend op je kledingmaat. Maar elke keer als ik mezelf in de spiegel zag, vond ik dat eigenlijk zo mooi. Ik was ontzettend trots op m’n buik.’

Hoe kijk je terug op je zwangerschappen?

‘Hmm, met de bevalling van Shem had ik achteraf best wel wat moeite. Ik denk dat ik me daar zo’n zes manden na zijn geboorte ineens bewust van werd. Toen kreeg ik paniekaanvallen en ging ik er veel over nadenken. Shem wilde er tijdens de bevalling gewoon echt niet uit en had de navelstreng drie keer om z’n nek, waardoor de situatie heel kort best hevig is geweest. Tijdens de bevalling zelf heb ik dat niet als heel intens ervaren, maar achteraf gezien heeft het toch meer met me gedaan dan ik had gedacht.

De bevalling van Mosa daarentegen noem ik echt de mooiste ooit. Bij Shem zei ik naderhand: ‘Dit doe ik nooit meer’, bij Mosa zei ik: ‘Dit kan ik nog wel honderd keer.’ Het was echt een prachtige ervaring waarin ik me heel krachtig heb gevoeld. Ik denk ook wel dat dat komt omdat ik wist wat ik kon verwachten.’

Met de komst van Mosa ben je moeder van twee kinderen. Hoe vond je de overgang van een naar twee?

‘Veel minder pittig dan de overgang van geen naar een kind. Voordat Shem werd geboren, was ik gewend om m’n eigen ding te doen en veel vrijheid te hebben. Met de komst van een kindje veranderd dat natuurlijk ontzettend. Je leven staat ineens in het teken van je kind en niet meer in het teken van alleen jezelf. Dat er nu dan een twee kindje bij is gekomen, vind ik dan ook niet zo’n verandering. We zaten toch al in een kinderbubbel.

Wat denk ik ook wel meespeelt is dat we voor de geboorte van Mosa naar een dorp zijn verhuisd. Shem is geboren in Amsterdam en ik merkte dat ik daar niet echt op m’n plek was. Ik vond die drukte en alle prikkels heel intens, waardoor ik best onrustig was. Dat voelt een kindje natuurlijk ook. Nu ik ‘s ochtends geen auto’s maar vogeltjes hoor, ben ik zoveel relaxter als mens.’

Je geeft aan dat je nu meer rust voelt. Heeft het moederschap je als mens veranderd?

‘Ja, het moederschap heeft me zeker veranderd. Vooral denk ik ook als het gaat om rust en loslaten. Ik was voordat ik moeder was, een ontzettende control freak. Daar ben ik toen Shem net was geboren, best tegen aangelopen. Ik raakte gefrustreerd als dingen niet liepen zoals ik ze voor ogen had, maar als moeder zijnde heb je nou eenmaal niet overal controle op. Dus de komst van Shem heeft me wel heel erg geleerd om los te laten en dat maakt me een rustiger en meer relaxt persoon.

Daarnaast merk ik ook dat ik me, sinds ik moeder, ben veel minder druk maak om dingen die er – zo zie ik ze nu – eigenlijk helemaal niet toe doen. Zoals wat mensen van me vinden, of hoe ik eruit zie. Uiteindelijk zijn mijn twee kinderen waar het omdraait. Zij zijn alles voor mij, dus de rest van alle zorgen vervagen ook een beetje.’

Je leven als moeder draait grotendeels om je kinderen, geef je net aan. Hoe zorg je voor tijd voor jezelf?

‘Nou, dat gaat natuurlijk niet altijd goed. Er zijn dagen dat alles helemaal op rolletjes loopt en ik ook wat tijd heb voor mezelf, maar ook dagen dat ik nergens aan toekom. Daardoor heb ik wel geleerd dat het fijn is om een halfuurtje voordat de kindjes wakker worden, op te staan. Dan heb ik éven de tijd om rustig op te starten en iets voor mezelf te doen.

Verder merk ik toch ook wel dat tijd met de kindjes ook tijd voor mezelf kan zijn. Als ik bijvoorbeeld op bed ga liggen en Mosa ga voeden, dan voelt dat echt als een momentje van opladen.’

Als laatste vraag… Wat is een advies dat je (aanstaande) moeders wil meegeven?

‘Dat is eigenlijk een hele praktische, maar wat ik echt een uitvinding vind zijn draadloze kolfapparaten. Eerst had ik er eentje die aan het stopcontact moest. Daardoor was ik zo’n groot gedeelte van m’n vrijheid kwijt. Iedere keer moest ik weer gaan zitten en wachten. Nu kan ik ondertussen nog van alles doen en voel ik me niet zo’n koe die om de haverklap moet melken. Echt heerlijk haha.’

Fotograaf uitgelichte foto: Vera van den Heuvel

Meer lezen?
Momtalk: Carolina
Momtalk: Romy
Momtalk: Iris