Momtalk: Iris

Nadat Iris de Goede (’94) eind december 2021 haar zoon Sen verliest vanwege medische redenen, is ze nu opnieuw zwanger. Zij en haar man, met wie ze drie jaar samen is, verwachten in mei van dit jaar hun tweede kindje: een zoon. We spreken haar over rouw, zelfliefde en moederschap.

Je bent nu ruim 34 weken zwanger. Hoe voel je je?

‘Ik voel me goed en dat is echt wel een verschil met de eerste twintig weken van m’n zwangerschap. Toen voelde ik me héél slecht. Ik was misselijk, moest veel overgeven en had last van m’n maag. Dat vond ik extra zwaar omdat ik me gevoelsmatig in één jaar tijd twee keer vier maanden lang slecht heb gevoeld. Tijdens de zwangerschap van Sen voelde ik me in het begin namelijk ook heel beroerd. Gelukkig voel ik me nu goed en ben ik mega aan het genieten van de zwangerschap.’

In december 2021 verloren jullie Sen na vier maanden zwangerschap. Wil je daar wat over vertellen?

‘Ja zeker, als er iets is wat ik heb geleerd het afgelopen jaar is het namelijk wel dat erover praten heelt. Na vier maanden zwangerschap van Sen hebben wij helaas de keuze moeten maken om hem te moeten laten gaan. Eind december ben ik van hem bevallen. Voor mij voelde het als een harde trap na. Je hebt al klote nieuws gekregen en dan moet je óók nog bevallen. Maar dan zonder geluksstofjes zodat je de weeën aankan en ook geen baby die alle pijn verzacht.

Wat volgde was een periode van rouw om het verlies van ons kindje. Dat was verdrietig, zwaar en heftig. Ik heb er veel over gepraat, mijn gevoelens over me heen laten komen en EMDR-therapie gevolgd. Ook het boekje ‘Het sprookje van de dood’ heeft mij heel erg geholpen.’

Hoe ga je nu om met het verlies van Sen?

‘Ik heb het verlies van Sen goed kunnen verwerken door alle hulp die ik heb toegelaten. De mooie gesprekken en de vele knuffels met iedereen hebben me echt geholpen. Maar dat betekent niet dat het allemaal makkelijk en rooskleurig is. Er zijn veel dagen waarop ik denk: ‘Wat als? Wat nou als het wel allemaal goed was gegaan? Hoe zou ons leven er dan uit hebben gezien?’ En die gedachten mogen er ook zijn. Inmiddels weet ik dat het fijn en helend is om alle gevoelens – of dat nou verdriet, blijdschap of boosheid is – er te laten zijn.’

Inmiddels ben je zwanger van je tweede kindje: een zoon. Hoe ervaar je deze zwangerschap?

‘Eigenlijk heel goed! Mijn eerste zwangerschap heb ik natuurlijk als verdrietig en negatief ervaren, waardoor m’n man en ik heel bewust even hebben gewacht voordat we opnieuw zwanger probeerde te worden. Uiteindelijk heb ik die acht maanden na het overlijden van Sen echt nodig gehad om alles een plekje te geven en het te verwerken. Ik wilde heel graag dat mijn buik weer een warme plek zou zijn voor ons volgende kindje.

Na acht maanden besloten m’n man en ik er weer voor te gaan en raakte ik weer snel in verwachting. We waren heel blij en dankbaar dat er weer een kleintje in m’n buik mocht groeien. Tuurlijk was het in het begin heel spannend, maar we bleven vertrouwen houden. Het overlijden van Sen was echt pure pech, dus dat maakte dat we deze zwangerschap niet continu in spanning hebben gezeten. Ook de gedachte dat Sen een broertje of zusje had gestuurd, gaf heel veel kracht.’

Over iets meer dan een maand ben je uitgerekend. Hoe bereid je je voor op de bevalling?

‘Ik ben echt wel een type die ervan houdt om alles voor te bereiden en veel te lezen over een bevalling. Maar ik weet natuurlijk ook dat het niet altijd loopt zoals je het liefste zou willen. De kracht van de natuur is zo hevig, dus ik laat het ook een beetje op me afkomen. In de meest ideale situatie geven we ons kindje een zo’n zacht mogelijke landing hier op aarde. Daarom zou ik graag in bad willen bevallen. Ook hebben we een doula die ons – naast de verloskundige – de hele zwangerschap al begeleid en ook bij de bevalling aanwezig zal zijn.

Mijn eerste bevalling is natuurlijk traumatisch geweest, maar door het lezen van veel positieve bevallingsverhalen, heb ik er meer vertrouwen in gekregen dat het goed gaat komen. Tuurlijk ben ik ook wel reëel: ik weet dat het niet altijd loopt zoals je zou willen dat het loopt, maar mijn mindset is nu wel zo gegroeid dat ik er ontspannen in sta.’

En de kraamtijd? Hoe zie je die voor je?

‘Daar ben ik heel bewust mee bezig en dan met name omdat ik heel graag de tijd wil nemen voor m’n herstel. Er is ook een prachtig gezegde in Ayurveda: ‘De eerste 42 dagen na de geboorte van een kind bepalen de gezondheid van de moeder voor de komende 42 jaar.’ Die periode wil ik dan ook zeker de rust nemen voor mezelf en ons gezin. Om weer in balans te komen, te herstellen en te genieten.

Dat is ook echt wel mijn advies aan andere vrouwen: houd je niet alleen bezig met de babykamer, maar ook met het vierde trimester. De kraamtijd. Als orthomoleculair therapeut weet ik hoe belangrijk het is om goed voor je lijf te zorgen en te blijven zorgen. Al helemaal nadat je bent bevallen.

In je werk als orthomoleculair therapeut begeleid je vrouwen in hun kinderwens. Op welke manier doe je dat?

‘Dat klopt inderdaad. Hoewel ik geen praktijk meer hebt, begeleid ik als orthomoleculair therapeut vrouwen die last hebben van PCOS of hormonale klachten. Toen ik zeventien was werd er bij mij PCOS gediagnosticeerd. Dat was best een klap in m’n gezicht, omdat de artsen destijds vertelden dat ik niet op de natuurlijke manier zwanger zou kunnen worden. Toen dacht ik: ‘Ik zal wel eens even het tegendeel bewijzen.’ Vanuit mijn vakgebied weet ik namelijk dat je met een gezonde leefstijl heel veel positief kunt beïnvloeden. 

En dat blijkt ook wel, want ik ben twee keer heel snel in verwachting geraakt. Daar zijn we overigens de maanden daarvoor ook bewust mee bezig geweest. Honderd dagen voor de bevruchting begint namelijk de rijping van de ei-en zaadcel. Die periode is dus super belangrijk voor een eventuele zwangerschap. In die tijd ben ik nog bewuster bezig geweest met voeding en m’n leefstijl.’

Je bent bewust bezig met je levensstijl en hoe je je voelt. Zijn er dingen die je je hebt voorgenomen als je straks moeder bent?

‘Dat ik geen hoge eisen aan mezelf willen stellen. Ik wil die zachte moederstand zo lang mogelijk behouden. Doordat ik voor mezelf werk, heb ik het geluk dat ik m’n werk echt even los kan laten tot het moment dat het weer goed valt om het weer op te pakken. Verder wil ik gewoon heel erg genieten van het gezin dat we zometeen vormen. Daar kijk ik echt naar uit: dat we met elkaar kunnen zijn en heel veel liefde kunnen geven.

Als laatste vraag, wat zou je moeders willen meegeven?

‘Als het specifiek gaat om moeders die een kindje zijn verloren, dan zou ik ze willen meegeven dat het oké is om allerlei soorten emoties te voelen en dat het fijn is om ze te uiten. Kijk maar naar een bal die je onder water drukt: die komt tien keer zo hard terug, dus ik zou heel graag willen benadrukken dat je gevoel accepteren en het delen heel fijn kan zijn. Het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn en ook dat is oké.’

Fotograaf: Studio Liev.

Meer lezen?
Momtalk: Jamie
Momtalk: Maxime
Momtalk: Co