Momtalk: Rosemarijn

Home » Momtalk » Momtalk: Rosemarijn

Rosemarijn den Boer is 28 jaar oud en moeder van twee kinderen onder de twee jaar: zoons Charlie (1,5 jaar) en zoon Louie (3,5 maand). Hoe ervaart ze het moederschap van twee jonge kinderen? Had ze altijd al moeder willen worden? En hoe vond ze het om twee keer relatief snel achter elkaar zwanger te zijn?

Voor ons rubriek Momtalk vroegen we haar het hemd van het lijf.

Had je altijd de wens om moeder te worden?

Ik was niet echt het meisje vroeger dat met poppen speelden en overtuigd was dat ze moeder wilde worden, maar ergens wist ik wel dat ik graag kinderen zou willen. Het besluit om definitief aan kinderen te beginnen is bij ons daarom ook best geleidelijk verlopen. We hadden het er steeds vaker over en besloten iets minder dan 2,5 jaar geleden daarom dat ik zou stoppen met de pil.

Uiteindelijk raakte ik twee maanden nadat ik was gestopt met de pil, al in verwachting. En hoewel je een zwangerschap nooit kan plannen, hadden we niet zien aankomen dat ik zo snel zwanger zou zijn. Toen dachten we ook wel even van: ‘Oh, wow. Dat is snel gegaan.’ Ook bij de tweede keer hadden we veel geluk: van Louie raakte ik namelijk ook snel in verwachting.

Je bent binnen twee jaar twee keer zwanger geweest, hoe heb je beide zwangerschappen ervaren?

Ik vond zwanger zijn echt heerlijk en heb zowel mijn zwangerschap van Charlie als die van Louie als heel fijn ervaren. Eigenlijk leken beide zwangerschappen ook best wel op elkaar. Ik voelde me goed en had het geluk dat ik totaal geen last had van kwaaltjes waardoor ik alleen maar aan het genieten was. Tuurlijk vond ik die echo’s spannend, maar ik heb wel altijd het gevoel gehad dat het goed zat.

Het enige verschil tussen m’n eerste en tweede zwangerschap is natuurlijk dat ik bij de tweede al moeder was waardoor de tijd voor m’n gevoel veel sneller ging. Ik stond ook minder stil bij m’n zwangerschap omdat ik druk was met Charlie. Tijdens de zwangerschap van Charlie maakte ik heel trouw buikfoto’s en schreef ik wekelijks in een 9 maanden dagboek, iets waar ik bij Louie vol goede moed aan begon maar niet heb afgemaakt.

Beide zwangerschappen ervaarde je dus als redelijk hetzelfde, geldt dat ook voor je bevallingen?

Zeker, ook beide bevallingen kwamen best wel veel overeen en ik heb alle twee als heel mooi en bijzonder ervaren. Bij Charlie vroeg ik – zonder dat ik daar van tevoren echt over na had gedacht – om een ruggenprik omdat ik vanaf het moment dat mijn vliezen braken een weeënstorm had waardoor ik ze amper kon opvangen. Toen bij Louie de weeën ook heviger werden, vroeg ik wederom om een ruggenprik. Ik dacht: ‘Waarom zou ik pijn lijden als het ook anders kan? De eerste keer was immers heel goed bevallen en vond ik het heel prettig om een ruggenprik te krijgen.’

Wel hield de ruggenprik bij de bevalling van Charlie langer aan, waardoor ik tijdens het persen ook weinig pijn heb ervaren. Dat was bij Louie wel anders. Hetzelfde geldt voor hoe lang de bevalling duurde. ik had verwacht dat het bij de tweede sneller zou gaan maar uiteindelijk heeft m’n bevalling van Louie langer geduurd dan die van Charlie.

Toen je beviel van Louie was Charlie pas een jaar oud, hoe vond je die overgang van een naar twee kinderen?

Ik vind het heerlijk om moeder te zijn van twee kinderen. Ik ben echt een babymoeder en vind het heerlijk om dagenlang lekker te kroelen met mijn zoons. Het enige wat ik in het begin een beetje lastig vond was het verdelen van de aandacht tussen beiden. Zeker ook omdat Charlie ook nog heel klein is en veel zorg nodig heeft.

Ook ben ik iemand die best wel goed de boel de boel kan laten, iets wat natuurlijk wel fijn is als moeder van twee jonge kinderen. Want tuurlijk zijn er momenten bij dat ze beiden willen eten of aandacht nodig hebben en ik handen tekort kom, maar op zulke momenten raak ik niet per se in de stress. Dan denk ik: ‘Het is wat het is en we maken er het beste van.’ Ook vind ik de draagzak trouwens een uitvinding. Zo heb ik en Louie dicht bij me en ook nog handen over voor Charlie.

Je geeft aan dat je goed kan loslaten, hoe zou jij jezelf beschrijven als moeder?

Ik denk dus dat ik wel een hele relaxte moeder bent. Ik maak me niet zo snel druk om dingen en zie altijd wel hoe het loopt. Daarnaast denk ik ook dat ik heel lief ben voor de kinderen. Tuurlijk heb ik ook grenzen en krijgt Charlie – nu hij wat ouder is – weleens straf, maar over het algemeen ben ik heel lief en mag veel.

Sinds twee weken ben je weer aan het werk, hoe vind je dat?

Dat vind ik zeker wel pittig. Ik ben echt zo’n moedergans die het liefste de hele dag met haar kinderen is, maar er moet nou eenmaal ook gewerkt worden. Ik vind het dan ook echt wel lastig om ze dan achter te laten en minder tijd met ze door te kunnen brengen dan tijdens m’n verlof. De tijd gaat zo snel en nu ik ‘s avonds pas weer thuis ben, besef ik me hoe weinig uren er eigenlijk in een dag zitten.