Momtalk: Lily

Lily Tjon (1986) is content creator, getrouwd met Nigel en in verwachting van haar eerste kindje: een dochter. How About Mom vroeg haar het hemd van het lijf over haar kinderwens, haar zwangerschap en de Chinese cultuur die ze wil meegeven aan haar dochter.

Update – Lily verwacht weer een kindje: ‘Mijn man wilde gauw na de geboorte van Yuna een tweede!’

Je man en jij zijn al lang samen, hadden jullie altijd al de wens voor een kindje?

Absoluut hadden we altijd de wens voor een kindje. Ik voelde altijd al heel sterk dat ik moeder wilde worden en ik dacht altijd dat ik voor m’n 30ste wel een eerste kind zou hebben. Toen ik eenmaal de 30 naderde, schoof ik die wens wat meer vooruit. Ik wilde nog meer van de wereld zien, werken aan mezelf en me focussen op m’n carrière. Ook wilde ik heel graag getrouwd zijn voordat ik aan kinderen begon. In 2018 zijn m’n man en ik verloofd en in 2020 hadden we onze bruiloft. Vandaar dat we wat langer hebben gewacht met het vervullen van onze kinderwens. Vlak voordat we trouwden heb ik m’n spiraal laten verwijderen en spraken we tegen elkaar uit dat we er klaar voor waren.

Ik mag mezelf in m’n handjes knijpen dat het allemaal zo is gegaan zoals ik voor ogen had. Niet lang na onze bruiloft raakte ik in verwachting. De weken daarvoor had ik al een paar keer een negatieve test in m’n hand gehad dus we konden het niet geloven toen we uiteindelijk een positieve zwangerschapstest hadden. Het was gewoon te mooi om waar te zijn en ik ben onwijs dankbaar dat het allemaal zo soepel is verlopen, omdat ik weet dat een zwangerschap en het krijgen van een kindje echt niet voor iedereen zo makkelijk gaat.

Inmiddels ben je 30 weken zwanger, hoe voel je je?

Ik voel me eigenlijk hartstikke goed en ik ben onwijs aan het genieten. Het is bizar om te beseffen dat ik alweer 30 weken zwanger ben. Het eerste trimester lijkt alweer een eeuwigheid geleden en daar ben ik blij om. Ik ben de eerste weken van m’n zwangerschap namelijk best wel misselijk geweest waardoor het me niet echt lukte om te genieten. Ook de onzekerheid of alles wel goed was met het kindje in m’n buik vond ik lastig. Maar naarmate de tijd verstreek, begon ik me steeds beter te voelen en kon ik steeds meer genieten van het feit dat ik in verwachting ben.

Je geeft aan dat je in het begin van je zwangerschap onzeker was, kun je dat uitleggen?

Zoals ik net al aangaf besef ik me natuurlijk heel goed dat het krijgen van een kindje heel bijzonder is, dus dat maakte dat ik de eerste periode wat onzeker was. Ook om mij heen zie ik dat het niet altijd gaat zoals gehoopt en daarom lukte het echte genieten pas na de 20-wekenecho. Dat was ook het moment waarop ik voor het eerst kleding durfde te kopen voor het kindje in m’n buik. Die weken daarvoor was ik mezelf denk ik toch aan het beschermen en durfde ik me er toch niet helemaal aan over te geven. Ik kan heel goed relativeren, dus het is niet zo dat ik continu in angst zat, maar die onzekerheid had natuurlijk wel invloed.

Toen we het nieuws eenmaal besloten te delen met onze familie en vrienden, viel er ook een soort last van m’n schouders af. Ik denk ook omdat door het uit te spreken, het is ineens heel echt is. Vanaf toen durfde ik er echt in te geloven dat ik binnenkort moeder word en ben ik heel bewust van mijn zwangerschap. Het is zo bijzonder om mee te maken.

Over ongeveer tien weken ben je uitgerekend, hoe bereid je je voor op de bevalling?

Om eerlijk te zijn ben ik daar nog niet echt mee bezig. Ik was gisteren aan het kijken voor een bevalcursus, maar verder ben ik iemand die alles nogal op zich af laat komen. Daarbij komt ook dat m’n man en ik nu heel druk bezig zijn met verhuizen naar ons nieuwe huis. In een jaar tijd zijn we getrouwd, hebben we een huis gekocht én krijgen we een baby: dat is nogal een grote verandering, dus vandaar dat ik nog niet heel erg heb stilgestaan bij de bevalling. Wel weet ik al dat het me heel fijn lijkt om in bad te bevallen in een een bevalcentrum.

Sowieso vind ik het ook heel belangrijk om in het moment te leven en niet te veel vooruit te kijken. Ik geniet nu zo van het leven in mijn buik en dat alles goed gaat met mijn dochter en mijzelf. Afgelopen weekend sprak ik mijn moeder wel ook over de bevalling en zij vertelde mij over Chinese rituelen en tradities rondom de bevalling. Dat is iets waar ik me ook heel graag nog in wil verdiepen, omdat ik het belangrijk vind om ook die cultuur mee te geven aan mijn dochter.

Je bent zelf ook opgegroeid met de Chinese cultuur, welke waarden wil jij graag meegeven aan je dochter?

Het is grappig dat je dat vraagt, want mijn man en ik hebben daar geregeld gesprekken over. We vinden het inderdaad ook heel belangrijk om de Chinese tradities en cultuur binnen ons gezin te behouden. Zo willen we dat onze dochter de Chinese taal op basisniveau kent en willen we haar meegeven dat respect heel belangrijk is. Als ik naar mijn jeugd kijk was respect voor ouderen en mensen altijd groeten heel belangrijk en dat is ook exact wat ik mijn dochter graag ook wil meegeven. Ook hechten we veel waarde aan familie, spiritualiteit en eten.

Je vertelt net dat je alles graag op je af laat komen, heb je wel nagedacht over je kraamtijd?

Ehm, een beetje. Toen ik mijn moeder laatst sprak vertelde ze mij over Chinese rituelen tijdens de kraamperiode. Zo is het in de Chinese cultuur heel gebruikelijk om de eerste dertig dagen niet met je kindje naar buiten te gaan, ter bescherming van het kind en de moeder. Ik had daar nog niet echt bewust bij stil gestaan, dus ik moet het nog een beetje laten indalen. Ik ga het gewoon proberen en kijken hoe ver we komen. Ook hebben we besloten dat m’n moeder na de bevalling een tijdje bij ons komt logeren om ons te helpen en ondersteunen. Mijn man heeft gelukkig ook een aantal weken na de bevalling vrij waardoor we echt de tijd samen hebben die eerste weken.

Verder zie ik wel een beetje hoe lang ik verlof neem. Ik heb het geluk dat ik heel flexibel ben in mijn werk en mijn werk vooral heel erg leuk vind en niet altijd zie als werk, ondanks dat het veel meer tijd kost dan mensen over het algemeen denken. Er loopt vaak veel door elkaar heen, maar het voordeel daarvan is wel dat ik niet helemaal hoef te stoppen. Uiteraard is dat ook gelijk een nadeel, maar daarom heb ik besloten om te kijken hoe het loopt en te doen wat goed voelt. Wel vraag ik me af hoe ik mijn werk zometeen ga combineren als mijn dochter er is: is het wel reeël om nog zoveel door te blijven werken? Of moet ik toch een stapje terug doen? Voor nu heb ik daar nog niet een antwoord op.

Als je nadenkt over het moederschap, hoe zou je dat dan beschrijven en waar kijk je het meeste naar uit?

Pfoe, dat vind ik lastig omdat ik echt zo geen idee heb wat ik kan verwachten. Ik waai natuurlijk altijd een beetje met alle winden mee. Ik vind het lastig om een concreet beeld te schetsen van hoe ik als moeder ben en hoe het moederschap me gaat bevallen. Je moet het ook maar treffen met je baby en je hebt het gewoon niet allemaal voor het zeggen. Wel ben ik de laatste tijd veel in gesprek gegaan met vriendinnen die al moeder zijn. Ik merk dat ik het fijn vind om hun verhalen te horen en te weten hoe zij bepaalde dingen aanpakken.

Wel kijk ik er onwijs naar uit om zo moeder te zijn en samen met m’n man ons zo geliefde gezin te hebben. We zijn al negentien jaar samen en ik heb zoveel zin in deze fase die helemaal nieuw is voor ons. Echt dat huisje, boompje, beestje gevoel hebben lijkt me heerlijk. Het krijgen van een kindje en het worden van ouders voelt voor ons echt als een nieuwe stap waar we enorm naar uitkijken.

Meer lezen?
Momtalk: Victoria
Momtalk: Emilie
Momtalk: Nadine