Elkaar even uit het oog verloren na het krijgen van een kindje? Da’s heel normaal (maar leuk is anders)

Wist je dat je absoluut niet de enige bent die na een week of zes in het ouderschap naar haar partner kijkt en denkt: waarom hebben wij ooit samen een kind gekregen?! Daar hoef je niet van te schrikken, het hoort er helaas een beetje bij. Gedurende dat eerste jaar – of soms eerste jaren – met kleine kinderen kun je elkaar nu eenmaal een beetje uit het oog verliezen. We vertellen hier hoe dat komt én hoe andere moeders dit ervaren.

‘Je hebt maar 24 uur in een dag en zeker in de eerste maanden vraagt een kindje eigenlijk al die tijd je aandacht waardoor er geen tijd overblijft voor jou en voor je relatie. En dat terwijl je zelf ook nog moet wennen aan je nieuwe rol. Je moet bij de komst van een eerste kind echt nog groeien in je identiteit als vader of moeder. Ik had er bijvoorbeeld echt geen rekening mee gehouden dat ik haast geen tijd zou hebben om bij mezelf in te checken, laat staan bij m’n partner’, vertelt Rianne Roes, auteur van het boek Raak Elkaar Niet Kwijt.

Raak elkaar niet kwijt

Rianne legt op een heldere manier uit waardoor je elkaar (tijdelijk) wel uit het oog kan verliezen. ‘Ik beschrijf in mijn boek een krukje dat op drie verschillende poten staat: seks, intimiteit en gedeelde zorg. Deze drie poten zorgen ervoor dat de relatie (dus het krukje) stevig staat. Voor de komst van je kind kan het goed zijn dat alle drie de poten stevig op de grond staan en de kruk goed in balans is, maar met de komst van een kleintje verandert dat. Dan leunt de kruk meer naar gedeelde zorg en vaak minder naar seks en intimiteit. Dat is voor een tijdje niet erg, maar wanneer dat lang aanhoudt, begint je relatie instabieler te voelen.’

Wankelend krukje

Dat het krukje van de relatie met de komst van een kind begint te wankelen, noemt Rianne volkomen normaal. ‘En dat is gelijk ook iets waarvan ik hoop dat (aanstaande) ouders zich bewust worden. Dat ze zichzelf kunnen geruststellen en niet meteen voorbarige conclusies trekken over de duurzaamheid van hun relatie’, vertelt ze. ‘Veel stellen raken verrast door alle veranderingen en de hevigheid daarvan en gaan daardoor aan zichzelf of hun relatie twijfelen. Want is het wel normaal dat we elkaar minder aanraken? Dat we elkaar soms even niet kunnen luchten of zien? Is het normaal dat ik mijn partner in zijn of haar ouderrol onaantrekkelijk vind? Die gedachtes zijn jammer, want die onzekerheid over hoe moeders en vaders zich zouden moeten voelen, zorgt voor een extra druk op jezelf en op je relatie.’

Wanneer je ervaart dat de relatie tussen jou en je partner anders wordt en wellicht verslechtert, is het volgens Rianne zaak om naast acceptatie, ook naar jezelf te kijken. ‘Je kunt iemand anders niet veranderen, maar jezelf wel. Het moederschap gaat daarom ook deels over het herontdekken van jezelf en het bewustzijn van de veranderingen die jij doormaakt. Zo merkte ik bijvoorbeeld dat mijn emoties sinds ik moeder ben zijn vertienvoudigd. Ik ben nog nooit zo dankbaar en gelukkig geweest, maar ook nog nooit zo gefrustreerd of verdrietig.’

Verloren jullie elkaar uit het oog? Zo ervaarden andere moeders dit:

“Ik was er niet zo mee bezig, mijn partner had het wel door”

“Ik besef me achteraf pas dat we elkaar kwijt raakten, het eerste jaar had ik dat niet door”

“Zeker, alle aandacht ging naar de baby en niet meer naar elkaar”

“Vanwege de drukte en mijn hormonen…”

“Ik raakte denk ik vooral mezelf kwijt en mijn lust naar en een fijn gevoel over mijn partner door de bevalling, dat is echt een blokkade”

“Even? Eerder het hele eerste jaar, met af en toe momenten dat we elkaar weer vonden”

“We zijn elkaar daadwerkelijk kwijt geraakt, inmiddels gescheiden”

“We zitten daar nu middenin. Een week geleden hebben we het naar elkaar uitgesproken en we doen nu meer ons best. Ons zoontje is net één”

“Absoluut, huilbaby’s zijn zwaar…”

“Soms, zeker als je een baby hebt die alleen bij jou wil en kan slapen”

Tips

Deze drie tips wil Rianne meegeven aan (nieuwe) ouders:

• ‘Blijf elkaar aanraken en leer opnieuw je lijf en wat je fijn vindt ontdekken. Door de hormonen in je lijf kunnen bepaalde aanrakingen niet meer prettig voelen, maar onderzoek dat met jezelf en met je partner. Geef aan wat je fijn vindt en wat niet. Ga er niet vanuit dat de intimiteit en seksualiteit na de komst van een kind nog steeds hetzelfde is.’
• ‘Dit klinkt cliché, maar tijd voor elkaar maken is belangrijk. Juist door af en toe ook echt met elkaar te zijn, accepteer je de moeilijke momenten ook wat makkelijker. Zorg er dan voor dat je niet altijd wat gaat ondernemen, maar ook eens af en toe samen met elkaar op de bank ploft en echt met elkaar in gesprek gaat.’ Misschien deze weghalen en vervangen door:
• Blijf werken aan de relatie met jezelf. Als je meer emoties voelt dan je aankan. Als je voelt dat je niet meer goed bij je gevoel kunt. Als je merkt dat oude pijnen uit je eigen gezinssituatie de kop opsteken. Als je voelt dat je niet meer goed voor jezelf kunt zorgen. Blijf daar dan niet te lang mee rondlopen. Vraag om hulp.’

Meer lezen?
Geen behoefte meer aan intimiteit na bevalling: dit betekent ‘touched out’
Ouders eerlijk over de invloed van kinderen op hun seksleven
Mijn verhaal: “Ik vind mijn man geen leuke vader”