man geen leuke vader
13/08/2024

Mijn verhaal: “Ik vind mijn man geen leuke vader”

Lise* en haar man zijn acht jaar samen en hebben twee kinderen van 1,5 en 4. Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer Lise beseft dat ze haar partner geen leuke vader vindt. Dat maakt haar verdrietig, maar het is ook een te pijnlijk onderwerp om met hem te bespreken. “Ik dacht: het komt vanzelf wel goed. Maar ik zie nu dat het niet vanzelf goedkomt.”

“Ons leven voordat we kinderen kregen was heerlijk. We hebben allebei een goede baan, maar hadden ook genoeg vrije tijd om van dat geld op reis te gaan, buiten de deur te eten en leuke dingen te doen. Na een paar jaar merkte ik dat de behoefte aan meer verdieping in ons leven groeide. Moeder worden, ons leven delen met een klein mensje, dat leek me geweldig. Hij dacht er gelukkig hetzelfde over.”

“Ik stopte met de pil en al na vier maanden was ik in verwachting. We deden alles samen: de afspraken bij de verloskundige, het inrichten van de kinderkamer en het uitkiezen van de kinderkamer. Hij maakte foto’s van mijn buik en we telden samen de dagen af. Ik weet nog dat ik tijdens mijn babyshower tegen mijn vriendinnen zei: ik weet zeker dat hij een geweldige vader gaat worden. Ze knikten allemaal instemmend, want ze zagen ook hoe betrokken hij was. Wist ik veel dat dit allemaal compleet zou gaan veranderen na de bevalling.

Geen quality time met ons kind

Onze zoon werd na een makkelijke bevalling geboren en na twee dagen thuis te zijn geweest ging hij weer aan het werk. Ik vond het wel prima: er was een fijne kraamverzorgster bij ons thuis en iedere dag stonden er vriendinnen op de stoep. Achteraf gezien snap ik niet goed waarom ik toen geen punt van maakte dat hij niet langer thuis bleef om ook aan zijn nieuwe rol als vader te wennen.

De eerste maanden vlogen voorbij. Omdat ik nog met verlof was en niet vroeg op hoefde te staan de dag erna, deed ik alle nachten in mijn eentje. Soms mopperde ik daar wel over, want de gebroken nachten braken me op. Toen ik weer begon met werken moesten we ook onze draai zien te vinden in de combinatie van werk en ouderschap. Ik was wel een dag minder gaan werken, maar had nog steeds net als hij een drukke baan. Alleen waar ik er in de ochtend én avond waarde aan hechtte om wat quality time te hebben met onze kleine, merkte ik dat hij eigenlijk bijzonder weinig aandacht voor onze zoon had. Hij kwam vaak pas thuis na bedtijd en was ‘s ochtends al weg, aan het sporten of hield zich bezig met zijn telefoon als ik met de ochtend routine bezig was. In de weekenden probeerde ik zo goed en kwaad als dat kon tijd als gezin in te ruimen, maar steeds verzon hij weer activiteiten om daar onderuit te komen.

“Vind je het eigenlijk wel leuk om vader te zijn?!”

Ik weet nog goed hoe ik op de eerste verjaardag van B. ‘s avonds tegen mijn man uitviel. De hele dag was hij vooral bezig geweest met de barbecue en biertjes drinken met de familie, er was niet eens één foto waar we als gezin op stonden. “Vind je het eigenlijk wel leuk om vader te zijn?!”, zei ik. Hij reageerde eerlijker dan ik had verwacht en antwoordde dat hij zichzelf niet zo’n baby-vader vond, maar dat het vast goed zou komen. Dat raakte me toen diep.

Op advies van een vriendin ging ik een paar weekenden later een nachtje weg. Zo zouden de mannen wat tijd samen hebben, dat zou goed zijn voor hun bonding. Ik was de deur nog niet uit of ik kreeg het eerste appje: wat eet hij nu? En tien minuten later: waar liggen de rompers? Dit ging zo maar door.

Hij was vooral aan het klagen dat onze zoon te kort had geslapen, niet goed wilde eten en dat hij niks kon vinden in huis. De enige foto die hij me stuurde van hun tijd samen was een foto waarop B. hard huilt en hij met een grimas en opgetrokken schouder de camera in kijkt.

Betrokken en liefdevol

In het begin vroeg ik nog weleens aan vriendinnen hoe hun partner met de kleine was. Er waren meer mannen die geen uren met de baby aan het spelen waren en die moeite hadden met een avond of dag alleen met hun kind, maar al deze mannen waren verder wel betrokken, liefdevolle vaders die genoeg tijd met hun kindje(s) doorbrachten. Niet zoals de mijne. Na verloop van tijd durfde ik er niet meer over te beginnen, omdat ik besefte dat mijn situatie zo anders was als die van hen.

Na die eerste verjaardag zorgde hij er overigens wel voor dat hij in gezelschap van anderen nét iets meer aandacht voor B. had. Nog steeds was hij niet de vader die als eerste met de kids een spelletje te doen, maar hij zorgde ervoor dat ik niet weer over mijn toeren raakte als hij als enige vader in het gezelschap geen vinger naar zijn eigen kind uitstak.

Geen leuke vader

Een kleine fast forward. Ik raakte opnieuw zwanger, omdat ik heel graag een broertje of zusje voor B. wilde. Ik besefte wel dat er nog meer zorg op mijn schouders zou komen, maar juist vanwege de afwezigheid van hun vader vond ik het een fijn idee als ze met z’n tweeën zouden zijn. Plus: ik hield in mijn achterhoofd dat het misschien nog goed zou komen. Misschien was of is hij echt meer een vader voor oudere kids…

Die hoop, daar hou ik me aan vast. Want als ik eerlijk ben, écht eerlijk ben, dan vind ik mijn man gewoon écht geen leuke vader. Hij doet z’n best voor mij, maar hij is er niet voor onze kinderen.

Hij brengt mijn auto naar de garage, neemt vaak een bloemetje mee, zorgt dat ik niks tekort kom en neemt in het weekend de tijd om uitgebreid te koken voor ons tweeën. Over hem als mijn partner heb ik niks te klagen. Maar hij is niet de vader die aan het schoolplein staat op de eerste schooldag. Niet degene aan wie de kinderen trots een tekening laten zien. Niet iemand die op een vrije dag voorstelt om met de kinderen naar de dierentuin te gaan. Ik weet dat hij van de kinderen houdt en ik hoop met heel mijn hart dat zij dat ook weten, maar ik ben iedere dag teleurgesteld in hem als vader.

Ik heb een moeder die ik ken van de crèche in vertrouwen genomen over onze situatie. Volgens haar moet ik mijn man confronteren met mijn gevoelens, zodat hij kan veranderen, maar ik vind het te pijnlijk om hem te moeten zeggen wat ik écht voel en vind.”

*gefingeerde naam, echte naam bekend bij redactie

Meer lezen?
Hierover wordt er thuis het meeste discussie gevoerd als (nieuwe) ouders
Selina’s partner ging vreemd tijdens de zwangerschap: ‘Ik wilde niet alleen zijn, dus nam ik hem terug’

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen