Selina’s partner ging vreemd tijdens de zwangerschap: ‘Ik wilde niet alleen zijn, dus nam ik hem terug’

Wanneer je samen aan kinderen begint, doe je dit met de gedachte een gezin te starten en te blijven. Helaas is een breuk of scheiding soms onvermijdelijk, ook al wil je voor je kind(eren) niets liever dan beide ouders gelukkig onder één dak. Dat ervaarde ook Selina, die ondanks ruzies en vreemdgaan tijdens haar zwangerschap probeerde haar gezin bij elkaar te houden. Uiteindelijk moest ze toch kiezen voor het geluk van haar zoontje en van zichzelf.

‘Vier jaar geleden ben ik getrouwd met mijn toenmalige man. We waren destijds al vijf jaar samen. Het leek allemaal zo mooi en goed te gaan, totdat we na de bruiloft gingen samenwonen. Ineens botste het enorm tussen ons. Vanwege ons geloof mochten we daarvoor niet met elkaar samenwonen. Nu besef ik hoe ouderwets dat is. Je leert pas echt iemand kennen als je samenwoont. Achteraf gezien was ik veel liever eerst gaan samenwonen en waren we daarna pas getrouwd. Wie weet was ik nu dan wel niet gescheiden…

Twee maanden later kwamen we erachter dat ik zwanger was. We besloten er samen voor te gaan. Helaas pakte dat niet goed uit en hadden continu ruzie. Onder invloed van de zwangerschapshormonen probeerde ik het kostte wat het kostte goed te houden tussen ons. Een scheiding is in onze cultuur een groot taboe… 

Vreemdgaan

Toen ik zes maanden zwanger was,  kwam ik erachter dat mijn partner vreemdging. Zijn reden? ‘Het ging niet goed tussen ons’. Ik stortte natuurlijk helemaal in. Ondanks alles nam ik hem terug, omdat ik niet wist of ik het wel in mijn eentje aankon. Door deze gebeurtenis en door alle ruzies heb ik niet kunnen genieten van mijn zwangerschap en van alle dingen die daarbij horen. Een babykamer inrichten, kleertjes komen, samen een kinderwagen uitzoeken… 

De bevalling duurde veertig uur en ik verloor veel bloed, maar mijn gezonde jongen was geboren. De kraamweek was een ramp. Mijn ex-man wilde nergens mee helpen en sliep liever dan dat hij met ons was. Toch bleef ik volhouden, omdat het ‘zo moest’. 

Na een half jaar trok ik het niet meer

Er is een half jaar voorbij gegaan, totdat ik besloot het niet langer meer te trekken. De situatie thuis was niet gezond voor mij en voor mijn baby. Ondanks al mijn angsten en bezwaren besloot ik er een punt achter te zetten en van mijn man te scheiden. 

Inmiddels is mijn zoontje twee jaar en ik ben weer gelukkig. Ik geniet van alles wat hij doet en ik heb geen stress meer. Ik ben blij dat mijn ex-man en ik goed contact hebben voor onze zoon. Ik vind het belangrijk dat ze elkaar nog zien. Nu gaat dat ook makkelijk, want we hebben allebei geen andere partner. Als er wel nieuwe partners komen, zal dat wel weer nieuwe uitdagingen met zich meebrengen. 

Jouw geluk doet er niet

Soms denken ouders dat ze samen moeten blijven voor hun kinderen. Niet wetende dat je een kind alleen maar schaad als één of beide ouders ongelukkig zijn en er thuis alleen maar ruzie wordt gemaakt. Natuurlijk hoop je dat kinderen opgroeien met beide ouders onder één dak, dat is ook het idee als jullie samen aan een gezin beginnen. Maar ik heb beseft dat je past echt van je kinderen kunt genieten – en zij van jou – als jij als moeder gelukkig en veilig bent.’

Meer lezen?

Mijn verhaal: “Ik vocht als een leeuw om mijn gezin bij elkaar te houden”
Tess: ‘Onze relatie was altijd al stormachtig, maar door de komst van onze zoon merkten we dat we echt te verschillend waren’