© 2025 // How About Mom
Ondanks dat het al bijna vier jaar geleden is, weet ik het nog als de dag van gister. Ik was zo bang voor de bevalling van mijn zoontje. Ik heb zelfs gevraagd om een keizersnede om maar niet te hoeven ‘persen’. Horrorverhalen sloegen mij om de oren maar gelukkig kwam ik vrouwen tegen die vinden dat het anders kan en moet. Dankzij een hypnobirthing cursus wist ik beter wat me te wachten stond en zou ik dit varkentje wel even gaan wassen…
Met een gedegen bevalplan op zak naderde mijn uitgerekende datum. Naast dat de baby besloot nog even te blijven zitten (+10 dagen) verliep de bevalling zelf ook totaal anders dan gepland. Alles wat ik wilde – en in mijn bevalplan had opgeschreven – gebeurde niet en sommige dingen (medicatie bijvoorbeeld), waar ik heel stellig over was, gebeurde juist wél. Ik kijk er nog steeds met heel veel rust en ‘plezier’ op terug maar niemand had mij voorbereid wat dit tijdens de periode na de bevalling met mij zou doen.
Fysiek en mentaal was ik compleet voorbijgegaan aan het feit dat ik net ongetraind een marathon had gelopen. Met een fikse wond dacht ik dat het – midden in juli – wel verstandig was om even alleen de hond uit te laten. Ik had immers weinig pijn en die tien minuten konden niet zoveel kwaad, toch? Halverwege kwam de figuurlijke man met de hamer. Wat had ik mij in dat ‘kleine’ rondje vergist!
Tijdens mijn zwangerschap heb ik vooral veel gelezen over zwanger zijn, de zorg voor en opvoeding van een baby en natuurlijk de bevalling zelf, maar weinig over de periode daarna. Daarnaast woonde ik toen nog ver van mijn eigen tribe af, zegde ik mijn baan op en werd mijn wereldje ineens wel erg klein. Ik viel – zoals veel kersverse mama’s (soms zonder dat we het weten) – in een gat.
Vanaf het begin hou ik zielsveel van mijn kindje, het was liefde op het eerste gezicht. Maar, waarom voelde ik me dan soms zo leeg, onbenullig en soms wel een beetje depri? Zowel lichamelijk als geestelijk was het voor mij echt afzien gedurende 18 maanden. Wat had het moederschap met mij gedaan en hoe vind ik mezelf weer terug? Spoiler alert: dat is niet gelukt. Maar ik heb inmiddels wel geleerd om ermee om te gaan.
Gelukkig is er steeds meer informatie beschikbaar om deze postpartum periode beet te pakken en je niet verloren te hoeven voelen tijdens deze transformatie van vrouw naar moeder. De handvatten die mij het meest hebben geholpen:
Zoek vrouwen (liefst moeders) op die like minded zijn en spreek geregeld met hen (en de baby’s af). Sharing is daadwerkelijk caring en zo hoor je hoe anderen het doen (en soms ook echt struggelen).
De moeder is de basis van het gezin en zonder dat bloeit er niks of niemand anders. Zorg daarom goed voor jezelf! Neem een bad, maak een wandeling in de natuur, lees. Het hoeft niet lang te zijn, onderzoek wijst uit dat 10-20 minuten per dag al voldoende is om een andere mindset te creëren.
Voed je lichaam met gezonde producten, maak voedzame maaltijden en drink genoeg water. Dit draagt bij aan je herstel en aan je mentale gezondheid, zeker als je kampt met slaaptekort zorg je er op deze wijze voor dat je lichaam (beter) in balans blijft.
Slaap wanneer de baby slaapt of doe (in die tijd) aan meditatie, yoga of schrijven in een dagboek om je gedachten en je overvolle mombrain tot rust te brengen. Je baby heeft meer aan een uitgeruste mama dan aan een opgeruimd huis. Klusjes kunnen echt wachten!
Mijn all time favorite boek is De eerste veertig dagen van Heng Ou. Een ayurvedische benadering van de postpartumperiode waarin rust centraal staat. Het boek bestaat uit handige tips, goede en voedzame recepten en is makkelijk te lezen!
Naast alle informatie die beschikbaar is wil ik jou eigenlijk maar één tip meegeven: doe wat goed voelt voor JOU! Jij weet intuïtief het beste wat werkt voor jou en je baby, lieve mama! Je mag je eigen gevoel volgen en op jezelf gaan vertrouwen.
Dit zijn volgens moeders dé ultieme tips voor een fijne kraamtijd
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen
© 2025 // How About Mom