Selflove: Moniek

Hoe je lichaam eruit ziet nadat je een kindje hebt gehad, verschilt van vrouw tot vrouw. Wij vinden bij How About Mom dat je mentale gezondheid als newborn mom nog veel belangrijker is dan het moment waarop je weer in je oude spijkerbroek past. Maar we begrijpen natuurlijk ook dat je postpartum lichaam accepteren en omarmen, niet altijd vanzelf gaat. En dat je zelfbeeld als moeder kan veranderen. Daarom willen we met de serie selflove graag aandacht geven aan de lichamelijke veranderingen en de gevoelens die je hierbij kunt hebben. Deze week deelt Moniek haar verhaal.

‘Mijn zelfbeeld is altijd laag geweest en onzeker. Ik ben vroeger veel gepest, van groep 3 tot en met de 3e klas, en vaak ging dat over mijn uiterlijk. Als je maar vaak genoeg hoort dat je lelijk bent, dan ga je het uiteindelijk zelf ook geloven. Ik kreeg pas meer zelfvertrouwen na mijn flapoorcorrectie (toen was ik 13 jaar) en vele jaren later een borstvergroting (met 23 jaar). Ik ben blij met die keuzes en sta er nog steeds helemaal achter omdat ik weet hoeveel klachten ik ervan had, mentaal gezien. Daarnaast was ik altijd enorm gefocust op mijn gewicht en uiterlijk. Er was en is altijd wel ergens een critische stem die zegt: “het is niet goed of dit moet beter”. Het accepteren is nog altijd een proces, maar ik probeer echt die stem anders te laten klinken. Vaker tegen mezelf te zeggen dat ik trots ben op mezelf, dat ik er mag zijn en dat ik goed ben zoals ik ben.

Ik ging van maat 36 naar maat 40

Door de zwangerschappen heb ik een andere kledingmaat en zijn de verhoudingen ook anders. Mijn heupen en taille zijn breder, borsten slapper, iets meer een buikje overgehouden en dikkere bovenbenen. Mijn kledingmaat is van maat 36 naar maat 40 gegaan. Dat vond ik in het begin behoorlijk confronterend. Daarnaast kreeg ik een beetje een haat-liefde verhouding met mijn lijf. Want ik voelde mij enorm sterk en prachtig, maar doordat ik door pijn, de fibromyalgie die na de eerste bevalling is ontstaan, niet alles meer kon doen, werd ik boos op mezelf en de pijn. Nu, tijdens een revalidatietraject, leer ik ook dat deel een plekje te geven en te accepteren, waardoor het plaatje straks helemaal compleet is. De acceptatie van mijn lijf is er wel, nu de innerlijke strijd met mezelf nog verwerken en leren leven en omgaan met de pijn.

Zelfbeeld als moeder

Wat vond ik mezelf twee keer prachtig en ontzettend mooi zwanger. Wat was ik trots op mijn groeiende buik, ik vond het heel magisch. Na de bevalling trok het redelijk snel weg en had ik mijn figuur wel aardig terug. Ik was daar bij de eerste zwangerschap zo enorm mee bezig, maar bij de tweede was dat veel minder. Na de eerste zwangerschap vergeleek ik mezelf enorm met andere moeders, was ik erg streng voor mezelf en vond ik dat ik ook meteen weer in mijn oude spijkerbroek moest. Haha, what was I thinking…?! Waarom is dat zo’n ding, waarom zijn we daar zo op gefocust? Ik heb die zwangerschapsbroeken nog lang gedragen, want wat zat dat fijn en soepel. Er is toch niemand die dat ziet tegenwoordig met die mooie broeken!  

Toen ik na een tijd nieuwe kleding kocht in een maat groter, voelde het prima. Ik begon te accepteren dat je lijf hoe dan ook verandert. Met ouder worden, door de transformatie naar moeder worden, het hoort gewoon bij het leven. En bij de een laat het meer sporen achter dan bij de ander. Ik heb voor mezelf geaccepteerd dat ik nu geen maatje 36 meer heb en dat is prima, want ik voel mij ook happy in maat 40.

Als ik naar mezelf kijk, dan denk ik vaak aan mijn prachtige bevallingen, die mooie zwangerschapsbuik en dat ik trots ben dat ik twee lieve jongens op de wereld heb gezet. Ik voel mij nu meer dan ooit een prachtige vrouw en moeder. Ik ben trots op de reis die mijn lijf heeft doorgemaakt tijdens de twee zwangerschappen. Ik heb dat wonder mogen ervaren en ondanks dat dit lichamelijk zwaar was en ook veel pijn vooral heeft nagelaten, ben ik blij met hoe ik er nu uitzie. Ik vind het zo bijzonder wat wij vrouwen kunnen doen, hoeveel kracht er in ons zit.

Innerlijke kracht

Ik houd vooral vast aan die innerlijke kracht. Dat wij vrouwen toch zo’n prestatie kunnen neerzetten en trots mogen zijn op die verandering. Ik voel mij mooi, mooier dan ooit, ook met twee maten meer. Ik heb laatst een boudoirshoot gedaan en wat was dat leuk! Wat voelde ik mij sterk, vrouwelijk, bad ass en stoer en het is zo tof om te doen. Ik vind de foto’s prachtig en vind het mooi om mezelf zo van een andere kant te zien. Zo zie je jezelf toch anders dan voor de spiegel. Een aanrader voor om eens te doen voor jezelf. Voor dat stukje acceptatie, versterken van je innerlijke kracht, waarvoor jij het maar nodig hebt. Je bent mooi zoals je bent.

Iedereen is z’n eigen ik, in welke vorm, groot of klein, huidskleur, wat dan ook. Daarin moeten we elkaar respecteren en in elkaars waarde laten. Het ander is niet slecht of goed. Het gaat erom dat je blij met jezelf. Laat dit niet door een ander bepalen en beïnvloeden.’

Fotocredits: fotostudio Reloved

Meer lezen?

Selflove: Martine Kooistra
Selflove: Iris