Teske gaf 21 maanden borstvoeding: ‘Een wondermiddel dat Zeki hielp met slapen’

Teske de Schepper (‘95) is zangeres, schrijfster en Youtuber. Ze is samen met haar vriend Mert sinds juli 2021 ouders van zoontje Zeki. We spreken Teske over haar borstvoedingsperiode met Zeki, die in totaal bijna 21 maanden duurde. ‘Borstvoeding was een wondermiddel dat hem hielp met slapen.’

Hoe was de start van jullie borstvoedingsavontuur?

‘De borstvoeding in de kraamweek ging super goed. Na de kraamweek, toen mijn melkproductie flink op gang kwam en Zeki ook alerter werd, werd het voeden wat lastiger. Ik had een sterke toeschietreflex en overproductie. Daar kwamen we later pas achter. Zeki raakte heel gefrustreerd tijdens het voeden, hij had net als bijna alle pasgeboren baby’s een sterke zuigbehoefte maar was veel te veel melk waardoor hij zich verslikte en te veel binnenkreeg. Die eerste twee tot drie maanden zijn echt een zoektocht geweest.’ 

Heb je toen hulp gezocht?

‘Tijdens mijn zwangerschap had ik me wel veel ingelezen. Ik wist wel veel maar als je eenmaal borstvoeding geeft voelt het toch anders dan wanneer je een boek leest. Waarom gaat het nu zo moeizaam, vroeg ik me af.’

‘Toen hebben we een lactatiekundige ingeschakeld. Dat is tegelijkertijd mijn nummer één tip als er zorgen of problemen bij borstvoeding zijn: zoek een lactatiekundige. Tijdens dat consult bleek dat Zeki de hoeveelheid melk niet zo goed aankon en dat zijn tongriem aan de korte kant was. Die hebben we daarna laten klieven. Het borstvoeden werd ook beter door de voedingshoudingen die ik aannam. Door te voeden in een rechte houding kon hij zelf zijn hoofd beter afwenden als hij te veel melk binnenkreeg. En ik ben op advies van de lactatiekundige salie thee gaan drinken, dat remt de productie enigszins. Vanaf toen ging het voeden een stuk beter.’

Wanneer dacht jij: nu heb ik het écht onder de knie, dat borstvoeden?

‘Zeki is altijd een wakker en snel afgeleid kindje geweest. Doordat hij mijn borst ook niet goed leegdronk kreeg ik een borstontsteking. Heel pijnlijk. Dus ja, er waren zeker een aantal kuilen en hobbels in de weg. Borstvoeding is pas echt relaxed geworden toen hij ongeveer één jaar ouder was. Toen merkte ik dat Zeki ook voelde dat het drinken aan de borst een rustmoment was, voor ons beiden.’

Hoe pakte jij werken en voeden aan?

‘Ik ben het eerste jaar fulltime met hem thuis geweest. Ik heb zo’n geluk dat ik dat eerste jaar vooral bij hem kon zijn, en af en toe werkte in de momenten dat hij sliep of rustig was. Ik ben dankbaar voor die periode samen. Het is ook een van de redenen waarom ik zo lang heb kunnen borstvoeden, omdat we zo veel samen waren.’

‘Zeki is na anderhalf jaar naar de opvang gegaan, en toen dronk hij alleen nog maar ‘s ochtends en ‘s avonds. Als ik een dagje weg ging, kolfde ik ‘s ochtends en ‘s avonds. Er zijn zoveel moeders die dat niet kunnen en die werk of andere verplichtingen hebben. Als je niet zo veel live voedt, is het misschien ook meer gedoe. Het feit dat ik hem vrijwel altijd zelf kon voeden en het zo’n intiem, verbindend moment was, zorgde ervoor dat ik het zo lang wilde doen. Maar ik heb ook heel erg getwijfeld om te stoppen.’

Wat waren die momenten waarop je twijfelde of je door wilde gaan?

‘De eerste acht maanden sliep Zeki bij ons op de slaapkamer. Hij is nooit een geweldige slaper geweest, dus ik heb ook geprobeerd om hem ‘s nachts zonder borstvoeding weer in slaap te krijgen, maar negen van de tien keer viel hij het best in slaap bij mij aan de borst. Ik heb dus lang nachtvoeding gegeven.’

‘Soms kwam hij één keer in de nacht, maar er zijn ook periodes geweest dat hij om de 2-3 uur kwam, ook toen hij al wat ouder was. ‘Vannacht geen nachtvoedingen meer’, nam ik me dan voor, maar midden in de nacht zijn je principes vaak makkelijk opzij te schuiven. Of eindeloos wiegen, of borst erin en klaar. Borstvoeding was een wondermiddel dat hem hielp met slapen. Zeki sliep toen hij een jaar en een paar maanden was steeds vaker de nachten door. Inmiddels gaat slapen gelukkig heel goed, ook zonder borstvoeding.’

Wat hielp jou op momenten dat je er echt doorheen zat?

‘In de eerste weken na de bevalling, toen het zo moeizaam ging met die overproductie, heb ik regelmatig gedacht: moet ik dit wel doen? Zal ik niet gewoon overstappen op de fles, zodat hij gelijkmatiger kan drinken? Je wil het graag goed doen als moeder. Ik vond het lastig om mijn kindje zo te zien. Misschien is dit niet voor mij weggelegd, dacht ik.’

‘Wel had ik besloten: als ik stop, stop ik niet op een dieptepunt. En dan gebeurde het regelmatig dat ik dan toch de dag erna dacht, ik ga nog wel even verder met borstvoeden. Geleidelijk werden de zes maanden zo twaalf maanden voeden. En na die twaalf maanden zaten we opeens op achttien maanden. Ik had vooraf niet gedacht dat ik zo lang zou voeden. Mijn vriend Mert was er ook altijd om me aan te moedigen. Mocht ik willen stoppen, dan stond hij ook achter me. Een begripvolle partner is zo fijn.’

Je gaf 21 maanden borstvoeding. Wanneer voelde je, het is genoeg?

‘Doordat Zeki bij mij dronk en de borstvoeding een onderdeel was van het naar bed brengen, bracht ik hem iedere avond naar bed. Ik begon een beetje te merken dat ik touched out raakte, de laatste paar maanden. Ik sta al twee jaar lichamelijk in dienst van hem, ik wilde mijn lijf graag weer terug.’

‘Ik had ook het gevoel dat hij er klaar voor was. Borstvoeden was een makkelijk hulpmiddel om hem naar bed te brengen en rustig te laten worden, maar hij vroeg er niet per se om als ik het niet aanbood.’

Heb je weleens vervelende opmerkingen over ‘lang’ borstvoeden gehad?

‘Viel mee. Van opmerkingen uit mijn omgeving trok ik me weinig aan. Toen Zeki één jaar zeiden mensen: dan stop je wel, toch? Het idee dat borstvoeding echt alleen voor baby’s is, leeft nog volop. Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn en de Wereldgezondheidsorganisatie WHO zelfs borstvoeding aanraadt tot twee jaar. Gelukkig heeft het me nooit zo onzeker gemaakt als ik weer zo’n opmerking of oordeel hoorde.’

Hoe vond je het om te stoppen?

‘De beslissing nemen om te stoppen met borstvoeding was emotioneel. Ik vroeg me af: is het niet goed voor hem als ik nog even doorga? Zal hij niet verdrietig worden als ik hem straks niet meer voedt, wat als hij het niet snapt? Ik vond de beslissing om te stoppen heel emotioneel, maar toen de borstvoedingsperiode eenmaal klaar was, was het ook goed zo. Naarmate Zeki meer maaltijden ging eten nam geleidelijk mijn melkproductie af. Dat ging eigenlijk heel gemakkelijk.’

‘Natuurlijk mis ik het voeden nu nog steeds weleens. We hebben het samen zo lang volgehouden. Dan pak ik Zeki stevig vast en ga ik met hem knuffelen en een boekje lezen.’ 

Wat vind je het mooiste aan borstvoeding geven?

‘Borstvoeding is een fijn geschenk in het ouderschap. Het biedt niet alleen voeding maar ook comfort voor je kindje. Het was zo heerlijk om ‘s ochtends dat warme kleine babylijfje uit bed te halen en te voeden. Sinds ik ben gestopt, is Zeki ook veel knuffeliger. Het lijkt wel alsof hij die momenten samen op zijn manier wil inhalen.’

Wat zou je willen zeggen tegen moeders die twijfelen of ze willen borstvoeden, of die het uitdagend vinden?

‘Wees niet te streng voor jezelf. Er is veel vergelijkingsmateriaal: je ziet online en bij vriendinnen of kennissen hoe zij voor hun baby’s en kinderen zorgen en daar kun je onzeker van worden. Als jij je best doet, en je kind heeft liefde, warmte en te eten, dan is het goed. Je hebt het beste voor met je kind.’

‘Borstvoeding geven heb je niet altijd in de hand. Zeki heb ik 21 maanden gevoed, maar bij een volgend kindje lukt dat misschien niet. Voordat je moeder wordt kun je bepaalde ideeën hebben, maar je lichaam moet ook meewerken. Elk kind en ieder lichaam is anders. En ze groeien gezond op, welke melk je ze ook geeft.’