Momtalk: Denise

Het is bijna vier jaar geleden dat we auteur Denise Kortlever voor het laatst spraken. Toen moeder van James (’17) en in verwachting van haar tweede. Inmiddels zijn ook dochters Kate Jolie (’20) en Josie (’22) geboren. Hoog tijd dus voor een uurtje bijkletsen. Hoe bevalt het leven als moeder van drie kinderen? Wat vind ze het allermooiste aan het moederschap? En welke gouden tip heeft ze voor ouders wiens kind een lastige eter is?

Vier jaar geleden was je in verwachting van de tweede, nu ben je moeder van drie. Is dat waar je altijd al van droomde?

‘Nou, eigenlijk niet. Ik wilde dolgraag kinderen, maar zag mezelf vooral als moeder van twee. Ik denk dat dat ermee te maken heeft dat ik zelf uit een gezin van twee kom en ik lange tijd niet zeker was van mijn wens voor een derde. Maar al vrij snel nadat Kate Jolie was geboren, dacht ik: ‘Oh, maar zij is beslist niet de laatste’. Het voelde echt alsof er nog ruimte voor een derde kindje was. Daarbij speelt ook mee dat m’n man wel altijd heel graag drie kinderen wilde.

Praktisch gezien vind ik drie kinderen ook niet een logische keuze, maar goed… Dat praktische is zoveel minder belangrijk dan de liefde die je voor je kinderen voelt en krijgt. We besloten daarom voor een derde te gaan. Een zwangerschap is bij ons niet vanzelfsprekend, maar toch vond ik het het waard nog een keer een fertiliteitstraject in te gaan.

Uiteindelijk hoef je geen fertiliteitstraject te starten en word je op de natuurlijke manier zwanger van Josie. Heb je die zwangerschap anders ervaren dan de eerste twee?

Het blijft inderdaad echt een wonder dat ik op de natuurlijke manier zwanger ben geraakt van Josie. Na de zwangerschap van Kate Jolie had ik m’n cyclus eindelijk weer terug, dus ik wist dat er een kans zou zijn dat ik in verwachting zou raken. Maar dat het na drie maanden al raak was, hadden we nooit verwacht. Het voelt echt als een cadeau dat ik toch nog op een natuurlijke manier heb mogen zwanger worden.

Ik denk niet dat ik de zwangerschap van Josie heel anders heb ervaren dan die van James en Kate. Ik denk dat als je eenmaal in de medische molen hebt gezeten en een miskraam hebt gehad, je die onbezorgdheid nooit meer kwijtraakt. Ik leefde daarom best wel van echo naar echo. Zeker die eerste periode vond ik bij alle zwangerschappen best spannend.

Hoe vond je de overgang van één naar twee en van twee naar drie kinderen?

Nou, eigenlijk vond ik die van geen naar één het allergrootste. Dat heeft deels te maken met dat je ineens moeder bent en aan van alles moet wennen en deels ook wel aan hoe je kindje is. James huilde heel veel vanwege reflux, Josie is veel relaxter. Daarbij speelt het ook wel mee hoe je er zelf als moeder mee omgaat. Bij James destijds was ik nog zoekende en was alles nieuw. Bij Josie voelde ik me een stuk zekerder.

De overgang van een naar twee kinderen en van twee naar drie vond ik dus stukken minder groot dan van geen naar één. Sommige ouders van drie zeiden toen ik in verwachting was van Josie dat je ‘de derde er gewoon bij doet’. Ik vind dat deels waar, deels niet. Een kindje erbij is telt gewoon voor een, maar het is wel waar dat Josie veel meer meegaat in de flow van het gezin. Dat kan ook niet anders, de oudste twee hebben een heel ander ritme.

Je geeft aan dat je bij Josie een stuk zekerder bent als moeder dan destijds bij James. Vind je het moederschap makkelijker worden met de jaren?

Hmm, denk ik dat dat ook verschilt per kind. Zowel James als Kate Jolie zijn veel te klein geboren, waardoor ze gewoon nog niet klaar waren voor de wereld. Dat betekende dat ze meer zorg nodig hadden dan Josie, die wel gemiddeld ter wereld kwam.

Daarnaast denk ik ook weer dat iedere fase andere uitdagingen met zich meebrengt. Ik durf te zeggen dat ik het moederschap van een baby’tje nu een stuk makkelijker vind dan een paar jaar geleden. Maar daarentegen heb ik ook nog geen ervaring met de volgende fases als de middelbare school etc.

En die verschillende fases, hoe vind je die?

Ik denk dat ik dat één van de mooiste dingen van het moederschap vindt, buiten de intense liefde voor je kind natuurlijk. Hier in huis hebben we nu drie verschillende fases: een jongetje die bijna naar groep drie gaat, een peuter en een baby’tje. En elke fase heeft weer z’n eigen mooie en minder mooie kanten. Dat ik nu hele gesprekken met James heb en we samen in de stad bagels gaan eten, vind ik bijvoorbeeld geweldig. Maar een eigenwijze peuter als Kate Jolie geeft een heel andere dynamiek, die echt net zo leuk is.

Wat vind je momenteel de grootste uitdaging van het moederschap?

Dat je altijd aan staat en ook altijd voor je kinderen denkt, niet alleen voor jezelf. Dat is in praktische zin natuurlijk best een uitdaging, maar ook mentaal wel. We zijn sinds kort verhuisd en de kindjes zitten nu op een andere school en crèche. Ik ben dan niet per se bezig met hoe ik het zelf allemaal vind, maar vooral hoe zij het vinden. Dat ik nu voor drie andere, kleine wezens verantwoordelijk ben vind ik iets heel moois en pittigs tegelijk.

Wat zou je je kinderen willen meegeven?

Dat ze goed zijn zoals ze zijn. Sinds ik moeder ben, besef ik me hoe bijzonder en fijn het is geweest dat mijn ouders altijd hebben gezorgd voor een soort basisliefde. Zo van: ‘Wat je ook doet, we houden van je’. Dat geeft als kind heel veel vertrouwen en kracht en ik hoop dat ik dat mijn kinderen ook mag meegeven. Tuurlijk ben ik weleens boos op ze, of baal ik ergens van, maar ik hoop dan echt dat ze alsnog voelen hoe geliefd ze zijn.

Voor je werk sta je veel in de keuken, welke tip zou je geven aan ouders van lastige eters?

‘Wat bij ons heel erg helpt is om de kinderen mee te laten helpen met koken en boodschappen doen. Als we naar de supermarkt gaan, mogen ze bijvoorbeeld bepalen welke groente we die avond eten. Ik heb gemerkt dat hoe meer je er een strijd van maakt, hoe minder goed je kind gaat eten. Ofwel: ik probeer altijd lekker onverschillig te zijn, want daardoor gaan die fases dat ze nergens trek in hebben, veel sneller voorbij.’

Fotograaf uitgelichte foto: Alina Krasieva

Meer lezen?
Momtalk: Shanna
Momtalk: Julia
Momtalk: Daphne