Momtalk: Esmee

Esmee Rudolf (28) is 24 weken zwanger van haar eerste kindje. Zes jaar geleden startte Esmee haar platform Luxblog over mode, fotografie en lifestyle. Ze werkt als zelfstandig fotografe en woont in Zaandam met haar vriend Oscar. “Ik grap weleens: ik ben bepaald geen visitekaartje voor het zwanger zijn, want ik heb werkelijk alle kwalen!”

Wilde jij altijd al moeder worden?

“Absoluut! Ik wist als kind al dat ik later kinderen wilde. Ik speelde met poppen in plaats van Barbies, het moest zo realistisch mogelijk zijn. Vanaf jongs af aan werk ik als oppas, dat doe ik nu nog steeds. Ik werk meer dan fulltime, maar blijf een aantal oppasavonden houden. Ik dacht altijd dat ik met kinderen zou gaan werken, maar ben uiteindelijk fotografie gaan studeren. Sinds een jaar ben ik voor mezelf begonnen als fotografe. Inmiddels ben ik me daarbinnen gaan specialiseren in newborn video’s, waardoor ik uiteindelijk alsnog met baby’s te maken krijg in mijn werk.”

“Op mijn achttiende was ik er helemaal klaar voor om moeder te worden, maar gelukkig was ik zo verstandig om op de juiste man te wachten. Wij kennen elkaar nu zes jaar. Vanaf het begin heb ik hem laten weten: ik heb een sterke kinderwens, dus dat moet ook bij jou passen. Hij had wat langer de tijd nodig, dus daar heb ik op gewacht.”

Hoe verliep jouw weg naar een positieve zwangerschapstest?

“Rond deze tijd vorig jaar opperde hij: ‘Misschien kunnen we binnenkort wel eens gaan proberen…’ Hij vond het spannend om de knoop door te hakken en wilde dat we niet zouden gaan focussen op mijn vruchtbare dagen, maar het aan het toeval over zouden laten. Dat vond ik lastig, want mijn cyclus is heel regelmatig dus ik wist precies wat mijn vruchtbare dagen zijn. Het duurde uiteindelijk vijf maanden voordat ik zwanger was. Ik weet dat vijf maanden een hele normale tijdsduur is, maar toen ik er middenin zat vond ik het veel te lang duren. Toevallig raakten iedereen om me heen wel heel snel zwanger, dus ik twijfelde enorm aan mezelf. Ik kon er gelukkig wel goed over praten met vriendinnen, waardoor ik het na een paar maanden wat meer los kon laten. Zoals je vaker hoort: zodra ik het losliet, was het raak…”

“Hoewel ik er niet vanuit ging dat ik zwanger was, wilde ik toch een test doen. Ik had ‘m klaargelegd in de WC om de dag erna met ochtendurine te kunnen testen. ’s Nachts ging ik plassen en omdat ik geen idee had van de tijd besloot ik direct maar even de test te doen. Die bleek positief! Maar het bleek ook pas vier uur ’s ochtends te zijn, dus wilde ik Oscar nog niet wakker maken om het nieuws te vertellen. Ik kon natuurlijk niet meer slapen, dus heb ik drie uur liggen Googlen over zwangerschap, haha.”

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door LUXBLOG • Esmee Rudolf (@luxblog.nl) op 12 Jan 2020 om 12:20 (PST)

Hoe heb jij de eerste twintig weken van je zwangerschap ervaren?

“Het gaat eindelijk weer wat beter, maar de afgelopen achttien weken heb ik bijna dagelijks overgegeven, had ik extreem weinig energie en kampte ik met migraine aanvallen. Ik grap weleens: ik ben bepaald geen visitekaartje voor het zwanger zijn, want ik heb werkelijk alle kwalen. Sinds week tien zit ik thuis vanwege die extreme misselijkheid en migraine. Ik heb gelukkig een arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten. Daarmee is mijn inkomen als ZZP’er verzekerd, iets wat in deze situatie heel erg fijn is. Het lukte niet meer om te werken, maar stilzitten is niets voor mij.  Op momenten dat ik me even oké voel,  maak ik mezelf liever nuttig. Dat heeft onder andere als gevolg dat de babykamer al volledig af is! Heerlijk vind ik dat, het geeft me rust.”

“Inmiddels gaat het een stuk beter, de goede dagen beginnen toe te nemen. Ik kan nu pas zeggen dat ik geniet van mijn zwangerschap. Vooral omdat ik haar inmiddels voel bewegen. Het is niet leuk dat ik me zo voel, maar ik vind het ook wel typisch. Ik wil altijd veel te veel, ik geef 200% en luister daarbij niet naar mijn lichaam. Ik heb al vaker een burn-out gehad. Nu dwingt mijn lichaam me zonder pardon om rust te houden.”

“In het begin heb ik me eenzaam gevoeld. Als je weinig kunt doen, komt ook je sociale leven tot stilstand. Een tijd was mijn vriend mijn enige aanspreekpunt. De overgang van drukte naar totale rust was te groot. Ik had ook veel last van nachtmerries. Ik ben aangemeld bij de POP-poli om daar eens te gaan praten en om hopelijk te achterhalen waar die nachtmerries vandaan komen.”

Wat vind jij van je veranderde lichaam?

“In het begin vond ik het geweldig: een buikje dat langzaam tevoorschijn komt, borsten die groter worden. Inmiddels moet ik een klein beetje gaan opletten dat ik niet teveel aankom. Alles wat er extra bijkomt in gewicht, moet er ook weer af. Ik ben me bewust van mijn lichaam, omdat ik zelf iedere dag op de foto ga, maar probeer tegelijkertijd ook te genieten van deze bijzondere periode en me hier niet té druk om te maken.”

“Nu ik me weer beter voel, wil ik wel weer gaan bewegen. Lekker zwemmen en yoga lessen volgen. Ik heb gelukkig ook weer zin in gezonder eten, in tegenstelling tot die eerste paar weken…”

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door LUXBLOG • Esmee Rudolf (@luxblog.nl) op 31 Jan 2020 om 11:53 (PST)

Ben je al bezig met de bevalling?

“Momenteel lees ik een boek over hypnobirthing en in april ga ik samen met Oscar de cursus volgen. Ik ben ook op een informatieavond in het ziekenhuis geweest. In het ziekenhuis bevallen lijkt me fijn omdat je direct in de buurt bent van medische professionals, maar ik vraag me wel af of ik er voldoende kan ontspannen. Ik wil heel graag in bad bevallen, maar zie dat minder zitten met van die felle TL-balken boven mijn hoofd. Ik ben er dus nog niet over uit.”

En de kraamperiode?

“Wij wonen in Zaandam, maar de rest van onze familie en veel van onze vrienden wonen nog in Groningen. Ik vind het wel jammer dat mijn moeder of schoonmoeder straks niet gemakkelijk een uurtje kan langskomen om eventjes te helpen met de baby. Mijn vriend wil niet te veel werk missen, maar zal hopelijk een week of drie thuis blijven met mij en onze dochter.”

“Ik heb nu in mijn hoofd dat ik pas na een maand of zes mijn werk ga oppakken en tot die tijd thuisblijf. Misschien is dat heel fijn, misschien denk ik na een paar maanden: ik wil weer aan het werk! Dan kan onze dochter een dag of twee naar de opvang. Ik ga hoe dan ook een week of twee offline na de bevalling, dat lijkt me heel fijn.”

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door LUXBLOG • Esmee Rudolf (@luxblog.nl) op 27 Feb 2020 om 11:44 (PST)

Naar welke dingen kijk je uit als jullie dochter er straks is?

“Grappig genoeg waren wij ervan overtuigd dat we een jongen zouden krijgen. Ik had al een heleboel jongens kleertjes gekocht voordat we bij 18 weken definitief hoorden dat er een meisje in mijn buik zat. We moesten wel even een knop om zetten allebei, ik had altijd een beeld voor ogen van mezelf als jongens-mama. Ik moet nu gaan leren om vlechtjes te maken.” 

Naar wie ga jij nu voor advies?

“Ik heb veel vriendinnen met kindjes, dus ik bestook ze met vragen. Ik vraag me vaak verbaasd af: waarom hebben wij het hier nooit eerder over gehad? Ik had van zoveel dingen geen idee. Het is bijzonder om zorgen en vragen te kunnen delen en te kunnen leren van elkaar. Ik weet zeker dat ik in de kraamperiode ook iedere dag met ze aan de telefoon hang!”