Momtalk: Loulou

Loulou Machinè (1988) is ayurveda coach, ontwikkelaar van preconceptie programma van A tot Zwanger en mede-oprichter van coachingpraktijk Glo. Ze woont in Amsterdam met haar verloofde en verwacht eind 2022 haar eerste kindje. “We spendeerden het weekend in onwetendheid, in de schoonheid van alles wat nog mogelijk is.”

Hoe gaat het met je?

“Heel goed. Ik heb een voorbeeldige zwangerschap. Ik kan alle zwangerschapskwaaltjes afvinken, maar heb er gelukkig niet zoveel last van. Ik beschouw het wel als een uitnodiging om het iets rustiger aan te doen. Dat gaat me namelijk niet altijd makkelijk af.” 

Wilde jij altijd al moeder worden?

“Ik was een meisje-meisje dat altijd in de weer was met babypoppen. Ik fantaseerde dat mijn knuffels tot leven zouden komen en ik ze kon verzorgen als kindjes. In de pubertijd voelde ik mijn kinderwens heel sterk. In de jaren daarna had ik steeds losse en vooral vrij toxische relaties, waarin geen ruimte was om na te denken over een gezin. Op de eerste date met mijn huidige vriend heb ik het maar direct op tafel gegooid: ik wil graag kinderen. Hoewel het tussen ons samen goed ging, zorgde die kinderwens voor veel onenigheid. Hij is vijf jaar jonger en was er helemaal niet klaar voor. Dat was dan ook de reden dat we na anderhalf jaar uit elkaar zijn gegaan. Na  18 maanden kwamen we elkaar weer tegen en zijn we langzaam opnieuw gaan daten. Die prangende kinderwens van mij stond niet meer tussen ons in, waardoor onze relatie een eerlijke kans kreeg. Er was geen angst, ‘het moet nu gebeuren, mijn klok tikt’, maar heel erg een gevoel van vertrouwen. Op het moment dat ik dit het minst verwachtte zei hij: laten we gaan proberen, ik ben er klaar voor.” 

Hoe ging jij om met zo’n sterke kinderwens die niet in vervulling kon gaan?

“Ik voelde heel sterk mijn biologische klok tikken. Ik was 28 toen we begonnen met daten en had bedacht op mijn dertigste met kinderen te willen beginnen. Toen ik me begon te verdiepen in ayurveda kwam ik erachter dat je zelf veel kunt doen om de kwaliteit van je eitjes goed te houden en om je voor te bereiden op een zwangerschap. Ik had daar tot dan toe weinig kennis over. Sterker nog: als ik terugdenk aan mezelf op mijn 27ste dan denk ik aan veel uitgaan, roken en een onregelmatig ritme. Helemaal niet ideaal als je zwanger probeert te raken. Inmiddels ben ik blij dat ik toen nog geen kindje heb gekregen, maar de tijd heb gehad om mezelf te ontwikkelen en ervoor te zorgen dat ik mentaal en fysiek zo fit mogelijk een zwangerschap in kon gaan. Dat neemt niet weg dat ik vijfeneenhalf jaar met een leegte rondgelopen. Dat gevoel van een onvervulde kinderwens ken ik dus ook heel goed.”

Inmiddels ondersteun jij zelf vrouwen met een kinderwens, kun je daar wat meer over vertellen?

“Vlak voor mijn zwangerschap liep ik een beetje vast als ondernemer. Ik begon met ondernemen toen veganisme net een beetje opkwam. Isabella, mijn zus, en ik hadden allebei een plantaardige leefstijl en wilden hier op een liefdevolle activistische manier meer over vertellen. Andere mensen inspireren, deze vorm van eten laten proeven, dat idee. Toen zij zwanger raakte hebben we dit uitgebreid met plantaardige voeding voor zwangere vrouwen en later voor kinderen. Daarna was het tijd voor een nieuw avontuur. We zijn ons meer gaan focussen op het empoweren van vrouwen. Vrouwen die werken, moeder zijn, alle ballen hoog houden: hoe kun je hen helpen om ook voor zichzelf te blijven zorgen en hun vrouwelijke energie meer te laten stromen? 

Ik deed destijds ook onderzoek over de pre-conceptiefase, de periode voor de zwangerschap, in mijn ayurveda opleiding. Hoewel ik over de kennis en theorie bezat, en hier ook al vrouwen mee hielp in de praktijk, mistte voor mijn gevoel het stukje eigen ervaring. Nadat ik zwanger raakte klikte dit ineens in elkaar. In onze cultuur bereiden we ons langer voor op een bruiloft dan op een zwangerschap. We zijn overvoed, maar ook ondervoed. We vullen onszelf met voeding, maar hebben allerlei tekorten. Ik wil vrouwen heel graag meer leren en vertellen over hoe zij zichzelf en hun lichaam zo goed mogelijk kunnen voorbereiden op een potentiële zwangerschap. Ik ben er heel trots op dat ik tijdens mijn zwangerschap het van A tot Zwanger programma geboren heb laten worden, alsof het zo had moeten zijn.”

Hoe was het om na al die tijd zelf een positieve zwangerschapstest in handen te hebben?

“Ik was op een maandag jarig en zou die woensdag ongesteld moeten worden. Ik was altijd heel regelmatig ongesteld, dus kon daarop vertrouwen. Hoewel ik nog niet had getest, wist ik stiekem dat het goed zat. We besloten om nog even te wachten met testen. Ik vond het heerlijk om in dat moment van niet weten te zitten. Zodra je de test doet en hij is negatief dan ben je teleurgesteld. Is de test positief, dan weet je dat de rest van je leven plotsklaps veranderd is. We spendeerden het weekend in onwetendheid, in de schoonheid van dat alles nog mogelijk is. Maandagochtend werd ik om vijf uur ‘s ochtends wakker en kon ik niet langer wachten. Ik deed in mijn eentje de test, omdat ik heel graag eventjes alleen in dat gevoel wilde zijn. Dat gevoel van enthousiasme, ongeloof en overweldiging. 

Soms hoor ik van vrouwen dat ze wel tien keer een test hebben gedaan. Dat hoefde ik niet, ik wist zeker dat het goed zat. We hebben ook niet lang gewacht om het nieuws te delen met onze naasten. Dat was zo mooi en liefdevol. Ondanks mijn zelfvertrouwen waren er ook gevoelens van angst en spanning, begrijp me niet verkeerd. Mijn moeder heeft vijf miskramen gehad en een hele naaste vriendin is met 23 weken bevallen van een tweeling. Ik besefte me iedere dag dat het een groot wonder is en besloot dan ook te genieten van ieder moment.”

Wat hielp jou om angstige gedachten onder controle te houden?

“Mediteren. Je leert je eigen gedachten te observeren en er met afstand naar te kijken. Ik zie deze gedachte, maar ik laat het niet toe dat een gevoel van angst mijn lichaam mag betreden. Dat heeft me heel erg geholpen. Daarnaast heb ik een breath-working training gedaan, waardoor je jezelf mentaal weerbaarder kan maken. Dat is ook in het moederschap een fijne skill denk ik. Ik kijk vol bewondering naar mijn zus, hoe weerbaar zij is. Haar bevalling was alles behalve de door haar uitgestippelde droombevalling en ze had daar zoveel berusting in. Ook achteraf kijkt ze niet terug met spijt of wrok, maar heeft ze het proces geaccepteerd voor wat het was. Dat helpt mij ook: natuurlijk bereid ik me voor op de bevalling, maar ik weet dat het heel anders kan lopen.”

Hoe kijk je aan tegen je aanstaande bevalling?

“Vanuit de media en vanuit huis uit had ik veel vooroordelen over bevallen. Mijn moeder had mijn zus een zware bevalling, met onder andere een baarmoederverzakking. Ik heb vaak gedacht: doe mij maar een keizersnede, dat natuurlijk bevallen lijkt me niks. Ik ben nu bezig om dat vooroordeel te ontkrachten en de schoonheid van bevallen in te zien. Mede door de kennis die er nu beschikbaar is, via boeken en inspirerende instagram accounts en cursussen, maar ook door de mooie ervaring bij mijn zus.

Ik had bedacht dat ik graag een doula wilde bij de bevalling, maar daar ben ik op teruggekomen. Ik wil het toch samen met mijn vriend gaan doen en hem de kans geven om echt mijn bevalpartner te zijn. Dat lijkt me ontzettend waardevol. Niet alleen tijdens de bevalling overigens, maar ook daarna vind ik het heel belangrijk om hem te stimuleren in het vaderschap. Toen mijn zus en haar partner nog samen waren lag de zorg voor een heel groot deel onbewust bij haar. Nadat ze uit elkaar gingen en voor co-ouderschap kozen, heb ik hem zijn rol als vader zien nemen. Inmiddels is hij zo’n leuke, betrokken vader. Ik wil mijn vriend direct de kans bieden om die vaderrol op zich te nemen.”

Hebben jullie al bedacht hoe jullie het werken en ouderschap straks samen gaan regelen?

“We zijn allebei zelfstandig ondernemer. Dat is aan de ene kant denk ik wel relaxt, maar brengt ook andere uitdagingen met zich mee. We willen ons nu overgeven aan het proces en kijken wanneer ons kindje en ik er klaar voor zijn om bijvoorbeeld een of twee dagen naar de opvang te gaan. Dan creëer ik daarmee voor jezelf ook weer ruimte om aan mijn bedrijf te werken. Ergens voel ik sterk: we gaan het gewoon wel zien straks. Alles voelt soms zo maakbaar en planbaar, terwijl je helemaal niet weet hoe het loopt.”

Waar kijk je straks het meeste naar uit als jullie kleine er straks is?

“Ik ben ontzettend benieuwd hoe ze is en kijk er naar uit om meer van haar persoonlijkheid te gaan zien. Kinderen spiegelen hun ouders enorm en ik ben benieuwd of ik zo reflexief kan zijn om op te merken wat ik haar meegeef. Ik ben benieuwd wat ze ons gaat leren.”

Heb je bepaalde ideeën over de kraamtijd?

“In de Ayurveda gelooft men dat de 42 dagen na de bevalling bepalend zijn voor de 42 jaren die daarop volgen. Deze periode wordt ook wel de sacred window of window of opportunity genoemd. Goed voor jezelf zorgen is in deze periode ongelofelijk belangrijk, dus dat ga ik zeker doen. Ik heb een kraamverzorgende gevonden die erg geïnteresseerd is in ayurveda en ik kijk er naar uit om me te gaan verdiepen in mooie gewoontes, fijne behandelingen en goede maaltijden in de kraamtijd.”

Is er nog een advies die jij aan een andere vrouw of aanstaande moeder zou willen geven?

“Een zwangerschap kan voor een man best een abstract begrip zijn. Het kan daardoor lastig zijn om zich volledig in te leven in wat jij meemaakt en wat er allemaal afspeelt in jouw lijf. Ik zou je willen aanraden om ervoor te zorgen dat jouw partner – kijkend naar wat bij hem past – zo snel mogelijk een baby-app download, een zwangerschapsboek leest of mee gaat naar een cursus, zodat hij ook helemaal op de hoogte is. Dat helpt echt bij de betrokkenheid en het gevoel dat jullie dit samen doen.”

Meer lezen?
Kinderwens? Optimaliseer jouw gezondheid
Ayurveda in de kraamtijd
Ayurveda tips voor in de kraamtijd