© 2024 // How About Mom
Op het internet kun je van alles vinden over de lichamelijke symptomen van een zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie), maar lees je weinig over het verdriet en de onzekere gevoelens die je als zwangere vrouw ervaart. Om die reden doet Sarah, die bij beide zwangerschappen een zwangerschapsvergiftiging had, haar verhaal.
‘Want een zwangerschapsvergiftiging is niet alleen fysiek heftig, maar ook mentaal’, vertelt ze.
Sarah is moeder van twee zoons: Scott (bijna 3 jaar) en Parker (bijna 1 jaar). Aan het einde van beide zwangerschappen – zo rond de 32 weken – krijgt ze een verhoogde bloeddruk. ‘Omdat ik bij Scott uiteindelijk zwangerschapsvergiftiging heb gekregen, was ik bang dat het bij Parker weer zou zijn. En hoewel ik dacht dat het de eerste keer pure pech was, bleek mijn gevoel wel te kloppen. Ook bij mijn tweede zwangerschap werd ik opgenomen met zwangerschapsvergiftiging.’
Vanwege haar verhoogde bloeddruk moet Sarah al vanaf ongeveer 30 weken zwangerschap medicatie slikken. ‘Daardoor was ik zo moe en voelde ik me echt belabberd, vertelt ze. ‘Ik vond het doodeng, omdat ik continu het idee had dat ik flauwviel. En vooral die angst vond ik heel vervelend. Wekelijks moest ik op controle en kon ik de dagen daarvoor niet slapen omdat ik bang was voor de hoogte van mijn bloeddruk. Wat als die echt veel te hoog werd? Wat als ik me nog slechter zou voelen? Het zorgde ervoor dat ik weinig sliep en heel onrustig was.’
Bij beide zwangerschappen moet Sarah dus wekelijks op controle voor haar verhoogde bloeddruk. ‘En hoewel het natuurlijk vervelend is dat ik zo moe en zwak was, vond ik vooral die spanning en onzekerheid vreselijk’, vertelt ze. ‘Iedere keer was ik bang dat ze zouden zeggen dat ik zwangerschapsvergiftiging zou hebben, omdat dat zou betekenen dat ik acuut zou moeten bevallen. Dat romantische beeld van bevallen was daardoor ook helemaal weg: het werd ineens medisch en ik wist niet wat me te wachten stond.’
Twee keer wordt Sarah uiteindelijk met zwangerschapsvergiftiging wordt opgenomen in het ziekenhuis. ‘Ik was daar heel verdrietig en teleurgesteld over’, vertelt ze. ‘Al helemaal bij de tweede keer: ik moest weer door die medische molen heen en het voelde alsof ik het trauma dat ik aan de eerste keer had overgehouden, opnieuw beleefde.’
Zwangerschapsvergiftiging kan schadelijk zijn voor zowel moeder als kind en dus werd Sarah bij beide zwangerschappen rond de 38 á 39 weken ingeleid. ‘Dat was ontzettend raar: ik ging op controle voor m’n bloeddruk en bij beide keren moest ik in het ziekenhuis blijven en kreeg ik te horen dat m’n bevalling ieder moment zou beginnen’, vertelt ze. ‘Tuurlijk moest dat ook, vanwege de gezondheid van mij en het kindje in m’n buik, maar toch is het even schakelen. Gelukkig is mijn man goed in relativeren en door hem ben ik gaan inzien hoe mooi en fijn het eigenlijk is geweest dat ik beide kinderen nog zolang nog in mijn buik heb mogen hebben.’
Als we Sarah vragen hoe ze terugkijkt op haar twee zwangerschappen, noemt ze de woorden: ‘Verdrietig, teleurgesteld en dankbaar.’
‘Teleurgesteld in m’n lichaam dat ik beide keren uiteindelijk toch zwangerschapsvergiftiging heb gekregen en verdrietig omdat ik zo onzeker ben geweest en vol spanning zat. Aan de andere kant ben ik natuurlijk ook heel dankbaar dat mijn zoons gezond ter wereld zijn gekomen. Maar juist die dubbele gevoelens is ook wel wat het mentaal lastig maakte. Er komt gewoon zoveel op je af.’
Sarah en haar vriend zouden in de toekomst graag een derde kindje willen, maar dat ze de tweede zwangerschap opnieuw een zwangerschapsvergiftiging had, maakt haar wel onzeker over een volgende zwangerschap. ‘Die tweede keer was toch een bevestiging dat er iets niet helemaal goed is’, vertelt ze. ‘En hoewel ik me er daar niet door zou laten tegenhouden, is het toch iets wat wel door m’n hoofd spookt. Ik weet dan ook dat ik een eventuele derde zwangerschap toch wel onzeker en met de nodige voorwaarden inga.’
Met haar verhaal hoopt Sarah ook de mentale kant van een zwangerschapsvergiftiging, of een medische zwangerschap in het algemeen, onder de aandacht te brengen. ‘Tijdens beide zwangerschappen heb ik zoveel gelezen over zwangerschapsvergiftiging en alles wat daar fysiek bij komt kijken, maar weinig over hoe zwangere vrouwen zich mentaal voelen. Dat je je veel zorgen maakt en onzeker bent. Ik hoop dan ook dat – als andere vrouwen dit artikel lezen – ze al die horrorverhalen op internet een beetje kunnen vergeten en geloof en moed halen uit mijn verhaal. Ik heb immers twee gezonde, blije zoons.’
Momenteel krijgen zo’n 15 procent van de vrouwen tijdens hun zwangerschap te maken met zwangerschapsvergiftiging. Wanneer er wordt gesproken over een zwangerschapsvergiftiging, gaat het om een verzamelnaam van vier complicaties (zwangerschapshypertensie, pre-eclampsie, eclampsie enHELLP-syndroom) die ontstaan door een hoge bloeddruk (hypertensie) tijdens de zwangerschap.
Fotograaf: Jaim’s Photography
How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen
© 2024 // How About Mom