Als je Iris (Life of Iriss) volgt op Instagram, valt je meteen één ding op: eerlijkheid ten top over het moederschap. Dat doet ze niet zonder reden. Als moeder van Brody en Lenny vindt ze het belangrijk open te zijn over het leven als moeder. Van de hoogtepunten tot de dieptepunten en alles daar tussenin. ‘Juist omdat ik weet hoe eenzaam het kan voelen als je denkt dat het bij een ander allemaal van een leien dakje gaat.’
Je bent moeder van twee kinderen. Is dat iets waar je altijd al van droomde?
‘Nee, eigenlijk niet. Tot m’n zestiende schreeuwde ik altijd dat ik geen kinderen wilde. Toen ik 23 was, begon het langzaam te kriebelen. Enerzijds omdat veel mensen uit mijn omgeving kinderen kregen, anderzijds omdat ik me ook besefte hoe leuk het is om een gezin te hebben. Zelf ben ik opgegroeid met broers en zussen en dat gezinsleven heb ik wel heel fijn gevonden.
M’n vriend en ik zijn in 2018 op reis gegaan naar Thailand en besloten toen dat we na de vakantie voor een kindje wilde gaan. Helaas duurde het een paar maanden voordat ik in verwachting raakte. Dat voelde echt als een eeuwigheid, want ik was vrij obsessief met ovulatietesten. Alles om ervoor te zorgen dat ik snel zwanger zou worden.
Uiteindelijk raak je na acht maanden in verwachting van Brody. Bij Lenny ging dat veel sneller. Heb je de zwangerschappen daardoor anders ervaren?
Dat denk ik niet per se, maar natuurlijk wel de aanloop naar de zwangerschap toe. Bij Lenny raakte ik heel snel in verwachting terwijl m’n vriend en ik nog niet eens zeker wisten of we een tweede kindje wilden. Ik twijfelde erover en voor mijn vriend hoefde het niet per se. Toen ik stopte met anticonceptie zodat mijn menstruatie beter te reguleren was, hadden we natuurlijk kunnen bedenken dat ik in verwachting raakte. Maar toch kwam het onverwachts.
Dat was natuurlijk een grote verrassing, zeker omdat we er zelf nog niet uit waren. Maar toen het eenmaal zo was, dachten we: ‘Het heeft zo moeten zijn.’ Een vriendin zei destijds ook tegen me dat Lenny gewoon héél graag onderdeel wilde zijn van ons gezin. Dat vind ik wel een hele mooie manier om ernaar te kijken.
Fotograaf: PhotoMY Photography
De aanloop naar je zwangerschappen voelde dus anders. Hoe vond je het om zwanger te zijn?
Echt helemaal niks. Na twee zwangerschappen durf ik wel te zeggen dat het niet m’n ding is. Vooral het feit dat je geen grip meer hebt op je lijf, vind ik lastig. Tuurlijk is het heel mooi dat er een kindje in je groeit, maar daardoor had ik ook het gevoel dat ik m’n lichaam even kwijt was.
Wat ik vaak hoor is dat zwangere vrouwen zich heel prachtig en krachtig voelen, maar dat ervaarde ik niet. Ik werd niet blij van die extra kilo’s en vond die veranderingen vooral best confronterend.
Momtalk Shanna: ‘Voor ons werkt Gentle Parenting juist heel erg goed’
Onlangs schreef je op Instagram dat je best wat nare reacties hebt gekregen op het gewicht van Lenny. Hoe was dat voor jou?
Klopt en toen schreef ik ook dat ik écht een nuchter persoon ben, maar het ook mij niet koud laat als iemand iets over m’n kindje zegt. Lenny kwam de eerste weken van zijn leven eigenlijk niet aan, waardoor hij een heel klein kindje was. Niemand zei: ‘Ah wat schattig’, maar vooral: ‘Oh wat een dun kindje’. Dat doet iets met je als moeder. Het maakte me verdrietig en liet me twijfelen of ik het wel goed deed.
Daarbij kwam ook dat ik het lastig vond dat ik Lenny met enkel borstvoeding niet tevreden kon houden. Hij had gewoon veel meer honger waardoor ik uiteindelijk de keuze heb gemaakt om ermee te stoppen. Dat vind ik lastig, nog steeds. Brody heb ik negen maanden lang kunnen voeden, dus ik baal dat dat bij Lenny niet zo is. Maar goed, ik weet ook: ieder kindje is anders.
Je bent nu mama van twee. Hoe vond je die overgang?
Ik hoor heel vaak dat vrouwen de overgang van nul naar één kindje pittiger vonden, dan van één naar twee, maar zo heb ik dat niet ervaren. Als je één kindje hebt, heb je alle tijd van de wereld. Je hoeft niks, het enige wat je doet is met hem of haar bezig zijn. Toen Lenny werd geboren, moest ik niet alleen voor hem zorgen maar ook voor Brody. De hele dynamiek in een gezin verandert en dat was dus de eerste weken best wel een uitdaging. Dan voelde ik me schuldig naar Brody als ik met Lenny bezig was.
Wat er ook wel mee te maken heeft, is dat ik me een paar weken na de geboorte van Lenny mentaal niet goed heb gevoeld. Die hormonen maakte me zo labiel. M’n emoties gingen alle kanten op. En dat gepaard met aandacht verdelen en slaapgebrek, maakten die eerste weken gewoon echt pittig.
Zie je het verdelen van je aandacht ook als een van de grootste uitdagingen van het moederschap?
Ja, zeker. Ik vind dat echt een uitdaging. Ik voel me heel gauw schuldig en lullig tegenover Brody. Hij heeft niet voor een broertje gekozen, maar moet het er wel mee doen. Dat betekent dat hij af en toe even moet wachten of iets voor zichzelf moet doen. Dat hoort er natuurlijk bij, maar als ik dat dan van hem vraag voel ik me zó schuldig. Dus ja, die balans in die aandacht vind ik ingewikkeld, maar ik heb het vertrouwen dat het beter wordt naarmate de kindjes wat ouder zijn.
En wat vind je het allermooiste van het moederschap?
Toch wel echt die intense liefde die je voor je kind voelt. Wow, wat is die groot. Je kunt heel veel van je familie houden, van je partner, van je vrienden, maar dat overtreft nooit de liefde voor je kinderen. Nu weet ik ook dat je pas kan voelen hoe dat is, als je écht moeder bent.
Ik heb overigens wel getwijfeld aan de hoeveelheid liefde die ik in me had, toen ik zwanger was van Lenny. Ik dacht: ‘Zou ik net zoveel van hem gaan houden als van Brody?’ Maar vanaf het moment dat hij er was, voelde ik dat m’n liefde simpelweg verdubbeld is.
Heb je nog een tip voor vrouwen die zich af en toe onzeker voelen door alle mooie plaatjes online?
Dat alles wat je online ziet maar een fractie is van iemands leven. Dat besef heeft mij in ieder geval echt geholpen. Daarnaast vond ik het zelf heel prettig om geen accounts te volgen waar ze allemaal schema’s en tips delen. Dat kan je zo onzeker maken. Want waarom werkt dat slaapschema niet bij mijn kind? En hoezo bij de rest wel? Uiteindelijk draait het om wat zich binnen je eigen muren afspeelt, niet hoe een ander het doet.’
Fotograaf uitgelichte foto: PhotoMY Photography
Dit artikel werd gepubliceerd op 11 september 2023. Laatste update: 20 februari 2025.