Dit zijn de dingen waar we ons als moeder voor schamen

Schaamte is een emotie die we als moeder allemaal wel kennen. Dat heeft er onder andere mee te maken dat we ons veel aantrekken van wat andere mensen ergens van vinden of denken, of van hoe je iets hoort te doen, voelen of vinden... Op de vraag: waar schaam jij je voor als moeder kwamen veel eerlijke en herkenbare antwoorden binnen. De reden dat we dit delen? Zodat jij vooral kunt lezen dat je écht niet de enige bent die zich voor bepaalde dingen schaamt als moeder. Join the club, mom.

Waar schaam jij je voor als moeder?

Dat ik mijn tweede baby niet zo mooi vond bij de geboorte (inmiddels wel hoor!)

Dat ik af en toe schreeuw tegen mijn kinderen

Dat ik mijn scheetjes niet meer in kan houden

Ik vond mij huilbaby in het begin helemaal niet leuk

Ik bestel te vaak Mcdonalds voor mij en mijn kindje, oeps.

Ik ben ineens zelf lid van de moedermaffia geworden… Ik hou tegenwoordig zelf preken met do’s en don’t tegen moeders om me heen…

Dat ik soms te weinig geduld heb tijdens het aankleden.

Dat ik op sommige moederdagen de uren écht aftel tot zijn dutje

Dat ik soms vloek

Dat mijn man geen fuck doet en ik altijd aan het rennen, vliegen en regelen.

Dat ik moeite heb om met mijn kind te spelen. Ik vind het snel zo saai en heb er dan geen zin meer in.

Dat ons zoontje van 16 maanden nog steeds bij ons in bed slaapt

Dat ik het moederschap soms zo zwaar vind, met slaaptekort en baby die alleen maar bij me wil hangen…

Dat ik altijd op mijn telefoon zit tijdens borstvoeding geven

Dat ik he-le-maal geen zin meer heb in seks met mijn partner sinds de kleine er is…

Ik schaam me voor ons huis, het is niet de huisvestiging die een kindje verdient

Dat ik zelf mijn tweeling niet altijd uit elkaar kan halen, haha.

Dat ik het heerlijk vind om weer te werken, even geen mama zijn…

Dat ik een scheiding en kleine dochtertje zo zwaar vindt

Dat ik helemaal tevreden ben met 1 kindje, twee lijkt nog steeds de norm?

Dat ik soms zó terugverlang naar ons oude leven, toen alles nog zo simpel was

Dat ik liever werk dan thuis ben met de baby

Hoe depressief ik me voel tijdens deze onverwacht zwangerschap…

Dat ik zoveel op mijn telefoon zit

Dat ik mijn baby voor de tv zet zodat ik even tijd voor mezelf heb

Dat ik zwanger ben terwijl ik nog studeer

Dat ik de nachten zo haat, omdat ons kindje zo slecht slaapt

Dat ik geniet als man en kind weg zijn, al is het maar een uurtje

Dat ik eigenlijk helemaal niet of nooit op roze wolk heb gezeten en tijd met jonge baby niet leuk vind

Dat ons kind van één meestal ranja krijgt in plaats van water

Dat ik mijn kind teveel suiker geef

Dat ik soms net zo hard schreeuw als mijn eigen vader vroeger deed, daar heb ik last van

Dat ik zoveel meer van mijn baby hou dan van mijn stiefkinderen

Dat ik ook de poepluiers van mijn eigen baby vies vind. YUK!

Dat ik spijt heb dat ik voor het moederschap gekozen heb, omdat ik het zoveel zwaar vind dat van verwacht

Dat ik mezelf zo wegcijfer, terwijl ik weet dat zorgen voor mezelf belangrijk is

Dat ik als single mom uitkijk naar de papa-weekenden zodat ik kan uitslapen

Dat ik peuter voor de tv laat ontbijten, zodat ik zelf ook rustig kan eten en opstaten

Dat ik na een jaren nog steeds in mijn broek plas bij het sporten of niezen

Voor mijn keizersnede litteken. Ik vind het helemaal niet mooi en ben jaloers op moeders die er wel trots op zijn.

Dat ik er vier maanden nog steeds zwanger uitzie.

Meer lezen?

Mijn vierde trimester: “We hoeven ons niet te schamen voor dat kraamverband”
Waarom onze onpopulaire meningen zo populair zijn