Rowan Sterenberg
23/09/2019

Momtalk: Rowan

Rowan Sterenberg (26) woont met haar vriend en dochter Bobby Rose (2 jaar) in Amersfoort. Ze is freelance illustrator en kunstenares en vergaarde in een korte tijd veel bekendheid met haar werken geïnspireerd op het vrouwenlichaam, zwangerschap en het moederschap. Ook voor How about mom maakte Rowan een serie illustraties.

Wanneer dacht jij: ha leuk, een baby!

Ik was eerlijk gezegd nooit echt fan van kids. Ik was zo iemand die verschrikt om zich heen begint te kijken als kinderen het vliegtuig binnen komen en denkt: niet naast mij gaan zitten, niet naast mij gaan zitten. Dit veranderde toen ik mijn vriend leerde kennen, de grootste kindervriend die ik ken. Hij komt uit een grote familie met nichtjes en neefjes, dus maakte ik van dichtbij mee hoe leuk dat is. Langzaamaan begon het bij mij ook wel te kriebelen, het idee van een mini-mensje. 

Ik stopte met de pil omdat ik na zeven jaar klaar was met de hormonen. We spraken naar elkaar uit: als het gebeurt, is het heel welkom, maar het hoeft nog niet. Je weet dat het best even kan duren voordat je zwanger bent, dus met dat in ons hoofd besloten we er heel relaxt in te gaan. Geen ovulaties bijhouden, lekker doorgaan met ons leven en onze plannen, en wel zien hoe het zou lopen. Uiteindelijk duurde het 1,5 jaar bij ons voordat ik in verwachting was. Ik stond te douchen toen mijn vriend opmerkte dat mijn borsten gegroeid waren. Wat klets je nou, dacht ik, maar we deden voor de zekerheid toch een test. Toen er twee dikke strepen verschenen heeft hij door de kamer staan dansen. Ik trok de deur van de WC-deur dicht om het even tot me door te laten dringen. Ik kon het nauwelijks geloven. 

Suprise!

Zeg dat wel. Ik was al tien weken zwanger toen we voor de eerste controle bij de verloskundige kwamen. Ik ben in die weken daarna af en toe nog wat misselijk geweest, maar het was al vrij snel over. Ik deed lekker veel dutjes en was eigenlijk heel relaxt. De laatste loodjes vond ik zwaar. Het was bloedheet die zomer en ik hield veel vocht vast. Lopen, zitten, liggen: alles deed op een gegeven moment pijn. Van de andere kant voelde ik me mooier dan ooit. Mijn veranderde lichaam was de belangrijkste inspiratie om het tekenen weer op te pakken. Tijdens mijn verlof had ik ineens zeeën van tijd en ook een boel inspiratie. 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door rowansterenberg.com (@rowansterenberg) op

Hoe was de bevalling van Bobby?

Ik ging uit van het ergste, maar dat dat ook werkelijkheid zou worden had ik niet verwacht. Vanwege mijn hoge bloeddruk werd ik, een week over tijd, opgenomen in het ziekenhuis en mocht ik daar direct blijven. Er volgde een weeënstorm en daarna complete stilte, terwijl ik inmiddels al wel ontsluiting had. Ik kreeg weeënopwekkers toegediend en toen het uiteindelijk tijd was om te persen, zo’n zestien uur nadat het allemaal begon, was ik uitgeput. Ik kon niet meer. Er werd een gynaecoloog bij gehaald om te beoordelen hoe lang ze me nog mochten laten proberen. Vijftien minuten nog, hoorde ik achteraf. Ze besloten Bobby met een vacuümpomp te halen. Toen het hoofdje eruit was, bleek de navelstreng om haar nek te zitten. Er werd tegen mijn vriend gezegd dat hij niet naar de baby mocht kijken, maar naar mij moest blijven kijken. Hoewel ik er op dat moment niet zoveel van mee kreeg, is het een spannend moment geweest. Haar huid bleef een lange tijd vrij wit, dus moest er een kinderarts bij komen. Het was niet direct duidelijk of de navelstreng om haar nek nog een effect had gehad. Uiteindelijk bleek alles goed en werden we ontslagen. 

Hoewel ik op geen enkele manier de bevalling heb gehad die ik in mijn hoofd had – ik wilde graag thuis bevallen – kijk ik er niet met een vervelend gevoel op terug. Het scheelt dat ik me mentaal had voorbereid op het worst case scenario en dat het goed is gegaan met onze dochter. Dat maakt de rest bijzaak. 

Hoe kijk je terug op de periode na de bevalling?

De eerste week met Bobby is compleet langs me heen gegaan. Je hoort van mensen: geniet van je kraamweek. Hoe dan? Er komt zoveel op je af, je bent moe, je slaap slecht, je weet eigenlijk niet wat je overkomt. Je bent continu bezig met het voeden en verzorgen van je kindje en moet ondertussen zelf lichamelijk herstellen. Ook daarvan had ik even de memo gemist: ik had geen idee dat je een week niet kunt zitten of plassen zonder branderig gevoel

Mijn vriend had drie weken vakantie opgenomen en dat was fijn. We konden samen een goede start maken. Nadat hij weer begon met werken, moest ik ook mijn ritme weer vinden. Dat duurde wel even. Soms keek ik op de klok en was het al 12 uur, terwijl ik nog in mijn pyjama zat. Ik kon me destijds echt niet voorstellen dat ik op een gegeven moment weer op tijd de deur uit zou komen ‘s ochtends.  

Het thema Selflove in mijn werk is op mijn eigen situatie geïnspireerd. Nadat Bobby geboren was viel ik binnen een week tijd vijftien kilo af. Ik werd gewaarschuwd door de kraamhulp: zo snel mocht het niet gaan. Alle mooie rondingen die ik had opgebouwd tijdens mijn zwangerschap, waren in één klap verdwenen. Door het kraambezoek werd ik bewondert vanwege het snelle afvallen, maar ik was er absoluut niet blij mee. Ik heb echt weer moeten gaan houden van mijn nieuwe lijf. Over dat proces heeft ook nooit iemand me iets vertelt. Je kunt je zo’n vreemde voelen in je eigen lijf na de bevalling. Ik trok me de opmerkingen van mensen heel erg aan, je staat natuurlijk helemaal ‘open’ als nieuwe moeder, en het bracht me in de war. Dit is blijkbaar wat mensen mooi en goed vinden, maar ik heb geen idee meer wie ik nou precies ben en hoe ik eruit zie of wil zien. 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door rowansterenberg.com (@rowansterenberg) op

Zou je iets uit je postpartum tijd anders doen een tweede keer?

Ik had een half jaar verlof, dat was heel fijn. Maar als ik het nog een keer mag doen, dan zou ik langer in die bubbel blijven zitten. Ik voelde heel snel de drang om te laten zien dat we nog steeds allemaal leuke dingen zouden doen zodra Bobby er was. Iedereen vertelt je dat je niets meer kunt doen als je eenmaal een baby hebt en ik wilde hen het tegendeel bewijzen. Je kunt prima met een baby de stad in, winkelen, met vriendinnen afspreken. En dat kan ook, alleen zou ik de volgende keer in die eerste maanden nog veel meer tijd niets doen, alleen met mijn baby op de bank knuffelen en die heerlijke babygeur opsnuiven. 

Wat zijn uitdagingen in het moederschap?

Ik weet van mezelf dat fulltime moeder zijn me geen leukere moeder maakt. Ik vind het heel belangrijk om mezelf te blijven ontwikkelen en op persoonlijk gebied te blijven uitdagen. Soms voel ik me schuldig als ik Bobby naar de opvang breng, maar ik weet dat het voor haar ook goed is en dat ze het daar fijn voelt. Het leven met een baby is makkelijk, het bestaat uit eten, voeden, slapen en een beetje spelen. Nu is het opvoeden begonnen en komt het echte moederschap pas om de hoek kijken. Mijn vriend en ik hanteren allebei een andere scherm-policy. Hij is er best makkelijk in, terwijl ik wil dat Bobby nog geen televisie kijkt. 

Ik kan zo om haar lachen en verbaas me over de snelheid waarmee ze nieuwe dingen leert en hoeveel ze al begrijpt. Maar moeder zijn is ook vermoeiend. Hoeveel energie je er ook uit haalt, het breekt je soms ook op. Het dwingt me af en toe bewust voor mezelf te kiezen. Dat houdt soms ook in om mijn werk ‘s avonds te laten liggen om op tijd naar bed te kunnen gaan. 

Hoe combineer jij werk en momlife?

Sinds een jaar is mijn webshop online. Ik krijg veel bestellingen binnen en wordt gevraagd voor persoonlijke opdrachten en grafische klussen. Het is veel werk, maar ik krijg er ook veel energie van. Als ik met een deadline zit en Bobby weigert ‘s avonds te gaan slapen (alsof ze het doorhebben, hè?) dan kan ik soms wel even in de stress zitten. Dan moet ik mijn hoofd koel houden en me erbij neerleggen dat ik een half uur later pas begin. 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door rowansterenberg.com (@rowansterenberg) op

En hoe zorg je voor #howaboutmomtime?

Mijn vriend en ik proberen regelmatig samen leuke dingen te doen, zoals uit eten of een weekendje weg. Tijdens de dutjes van Bobby doe ik soms zelf ook een dutje. Het is niet echt efficiënt gebruik maken van je tijd, maar zo zorg je wel voor voldoende energie. 

Heb jij nog een goede tip voor andere (aanstaande) moms?

Als ik een andere moeders een tip wil geven dan is het: blijf jezelf ontwikkelen. Als jij een passie voor iets hebt, zorg dan dat je het blijft doen. Laat het niet zitten omdat je er geen tijd voor hebt, want het maakt je wel gelukkig. 

Gratis een wekelijkse update?

How About Mom nieuwsbrief: korting, tips en de beste gelezen verhalen